Dit loopgravensysteem is een overblijfsel van de oefeningen door een Duitse eenheid uit de Hitlerjugend tijdens de Tweede Wereldoorlog. In de laatste twee oorlogsjaren (1943-1944) diende de duinengordel als oefenzone voor het Duitse leger, meer bepaald voor de 12de SS-Pantserdivisie. Jong waren de Duitse rekruten die hier op de oorlog werden voorbereid, amper 16-17 jaar. Ze kwamen uit de Hitlerjugend waar hun opleiding focuste op fysieke conditie, vaderlandsliefde en kennis van wapens. Als ze doorstroomden naar een legereenheid oefenden ze in gevechtstaktieken en leerden ze wapens op het terrein gebruiken, zoals hier in de Liereman. Om brandstof te sparen, trokken de recruten hun aanhangwagens met munitie zelf voort tussen hun verblijfplaats in Turnhout (kazerne Blairon) en het oefenterrein in de Liereman. Na 6 juni 1944 werd de divisie naar Caen in Normandië gestuurd, in een vergeefse poging de geallieerde invasie te stoppen.

Het loopgravensysteem bestaat uit twee parallelle gevechtsloopgraven en daartussen verbindingsloopgraven. Het systeem met gevechtsloopgraven is op het westen georiënteerd. Bij de aanleg maakten de rekruten gebruik van het microreliëf. Precies op het hoger gelegen deel van de zandgronden ligt de voorste gevechtsloopgraaf.