Burgerhuis in beaux-artsstijl, volgens de bouwaanvraag uit 1928 gebouwd in opdracht van Joseph Badoux, kolonel van de Genie, destijds gedomicilieerd Diksmuidelaan 27. Badoux was directeur van het Bestuur der Militaire Gebouwen van Antwerpen dat kantoor hield in de Meistraat 21. Uit deze functie kan wellicht worden afgeleid dat hij zelf instond voor het ontwerp. De werken gingen van start op 15 juni 1928, maar de aannemer wordt niet in het bouwdossier vermeld.

De woning beantwoordt aan de typologie die de architectuur van de Koninklijkelaan kenmerkt. Het gaat om een bebouwing van overwegend burgerhuizen uit de jaren 1920 en 1930. Zoals de bouwvoorschriften opleggen, zijn de voortuintjes telkens afgesloten door een ijzeren hekwerk. Het originele hekwerk uit smeedijzer is hier echter verdwenen. De woning sluit qua bouwhoogte aan op de aanpalende woningen en gaat op in het gevelbeeld, gevormd door een homogeen ensemble van woningen met witte natuurstenen gevels uitgevoerd in gelijkaardige stijl. De woning toont qua stijl en ornament gelijkenissen met een aantal andere woningen in het straatbeeld, wat getuigt van de populariteit van de beaux-artsstijl omstreeks 1930. Desalniettemin zijn er diverse verschillen terug te vinden in gevelopbouw en materiaalgebruik van deze woningen, wat tezelfdertijd de verscheidenheid van de stijl aantoont.

De onderkelderde rijwoning met een gevelbreedte van twee ongelijke traveeën bestaat uit drie bouwlagen onder een pseudo-mansarde met leien. De lijstgevel heeft een parement volledig uit natuursteen. Vanaf de puilijst die de horizontale geleding bepaalt, zijn beide traveeën gevat binnen rechthoekige spaarvelden in kolossale orde. In overeenstemming met de opdeling in hoofd- en nevenruimten in het interieur, legt de asymmetrische compositie van de gevel de klemtoon op het brede zijrisaliet rechts. Het risaliet wordt benadrukt door bow-windows oplopend over de eerste twee bouwlagen, en bekroond door een balkon met een balustrade uit sierlijk smeedwerk. Deze travee is opengewerkt door middel van boven elkaar geplaatste drielichten, samengesteld uit een breder middenvenster (deurvenster op de tweede verdieping) en smalle zijlichten, op doorgetrokken lekdrempels. In de linkertravee de brede inkomdeur waarboven twee vensters. Alle muuropeningen zijn rechthoekig met afgeronde bovenhoeken. De gevelbeëindiging bestaat uit een houten kroonlijst op klossen; erboven drie getoogde, houten dakkapellen met oren en gebogen waterlijst. Het oorspronkelijke houten schrijnwerk van de vleugeldeur en vensters met kleine roeden in het bovenlicht (overwegend guillotineramen) is bewaard, of naar oorspronkelijk model vernieuwd.

De plattegrond van de woning beantwoordt aan de typologie van de bel-etagewoning, die over de volledige breedte wordt opgedeeld door de centraal ingeplante traphal met bovenlicht. Volgens de bouwplannen wordt de gelijkvloerse verdieping in de linkertravee over de volledige diepte ingenomen door de vestibule, die rechtstreeks toegang biedt tot de tuin. Daarnaast een kantoor aan straatzijde, de centrale traphal, en aan tuinzijde de vestiaire met wc, geflankeerd door de keuken uitgerust met een ‘monte plats’, waarbij een wc voor het personeel aansluit op de overdekte koer. De bel-etage wordt aan straatzijde over de volledige breedte ingenomen door het salon, en aan tuinzijde door de eetkamer met terras. Volgens dezelfde indeling biedt de tweede verdieping ruimte aan twee grote slaapkamers, onderling verbonden door de badkamer die hier de traphal flankeert. Op de mansardeverdieping tenslotte nog één grote kamer vooraan en twee kleine kamers achteraan. De kelder is ingedeeld in een stookplaats, kolen-, voorraad- en wijnkelders.