Burgerhuis in beaux-artsstijl gebouwd naar een ontwerp uit 1928 door de architect Edgard Destaebele (gevelinscriptie). Opdrachtgever was de automobielhandelaar John Bruers, dealer van het Franse automerk Citroën. De toonzaal en kantoren van zijn bedrijf waren gevestigd aan de Frankrijklei 21, de garage en werkplaatsen in de Hertsdeinstraat 24. Samen met de bouw van de woning ontwierp Destaebele in 1928 ook het interieur van de Citroën-toonzaal aan de Frankrijklei, en in 1930 de strakke, nieuwe winkelpui bekleed met Marbrite.

Van Edgard Destaebele zijn in Antwerpen op basis van bouwdossiers projecten teruggevonden uit de jaren 1919 tot 1931. Tot de weinige nieuwbouwprojecten behoort behalve de woning Bruers zijn eigen woning Hilda Ramstraat 47 in Berchem uit 1925. In opdracht van de aannemer Gustaaf Hiel uit Boom realiseerde hij in 1925-1926 een geheel van 32 bescheiden eengezinswoningen op het bouwblok Dianalaan 152-166, Moorsledestraat 2-44 en Apollostraat 97 eveneens in Berchem. Destaebele paste in zijn ontwerpen zowel de beaux-artsstijl als de art-decostijl toe.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een pseudo-mansarde (leien). De lijstgevel heeft een verzorgd parement uit witte natuursteen, met een ingehouden decor ontleend aan de Lodewijk XVI-stijl. Horizontaal geleed door de puilijst beantwoordt de opstand aan een tweeledig schema. Boven de gedrukte, sokkelvormende begane grond met schijnvoegen, rijst de bovenbouw in kolossale orde op, gemarkeerd door ingediepte hoekpilasters met strik en chute. De compositie legt de klemtoon op de bel-etage door middel van een brede bow-window over de volledige breedte. Deze steunt op een centrale stafwerkconsole met rozet, en wordt geopend door arcadevormende rondboogvensters op doorgetrokken lekdrempels, met spiegels in de borstwering. Een smeedijzeren balkonborstwering in neorégencestijl vormt de bekroning. Verder doorbreken twee brede steekbogen met sluitsteen de begane grond, links voor de garagepoort en rechts voor de inkomdeur. De drie rondboogvensters van de tweede verdieping (deurvenster in de middenas) hebben sluitstenen versierd met een schijvenpatroon. Een klassiek hoofdgestel vormt de gevelbeëindiging, samengesteld uit een gelede architraaf, panelen met uitgeholde hoeken in de fries en een opnieuw beklede, oorspronkelijk houten kroonlijst met klossen en tandlijst, gekornist boven de hoekpilasters. Erboven getoogde houten dakkapellen met een waterlijst op gestrekte uiteinden. Het houten vensterschrijnwerk is bewaard: guillotineramen met gebogen middenkalf in de bow-window en T-ramen op de tweede verdieping. Ook de smeedijzeren vleugeldeur van de inkom bleef behouden, in tegenstelling tot de oorspronkelijk identieke garagepoort en het voortuinhek met een gelijkaardig patroon.

De plattegrond beantwoordt aan de typologie van de bel-etagewoning die uit een hoofdvolume en een smalle, getrapte achterbouw bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal. Volgens de begane grond biedt de begane grond ruimte aan de vestibule, de garage, een kantoor en in de achterbouw de keuken annex pomphuis en wc. De enfilade van salon, eetkamer en met glas overdekt terras beslaat de bel-etage, in de achterbouw geflankeerd door de office met ‘monte-plats’ en wc. Op de tweede verdieping bevinden zich twee slaapkamers, de badkamer en in de achterbouw een ‘lavabo’ en wc. Twee slaapkamers en een zolderkamer nemen de mansarde in. De kelderverdieping beperkt tot het hoofdvolume is onderverdeeld in twee kolenkelders (verwarming, huishouden), een stookplaats, voorraad-, hout- en wijnkelder.