Kasseiweg in Tiense kwartsiet op een deel van het tracé van de Molenstraat (Budingen), meer bepaald de aftakking naar de Gete. Het gekasseide gedeelte (138m) is een onderdeel van een langer tracé dat nu enkel nog als voetweg bestaat. Dat langere tracé liep van de huidige Linterseweg tot aan de Gete. Daar sloot het aan op een voetweg langs de rivier. In de Atlas der Buurtwegen uit 1841 stond het tracé bekend als ‘chemin nr. 6’ of de Molenstraat. De weg leidde inderdaad naar een nu verdwenen molen op de Grote Gete. Het wegtracé is zeker 18de-eeuws (of ouder), omdat het ook al op de Villaretkaart uit 1745 voorkomt. Het wegtracé is representatief voor het 18de-eeuwse netwerk van wegen rond de dorpskern van Budingen, omdat hij niet werd opgeschaald. De molen waar de straat naar vernoemd is, werd tussen 1886 en 1932 vervangen door een grotere molen aan de andere kant van de weg. Mogelijk was dit de aanleiding voor de aanleg van het stukje kasseiweg.

De kasseiweg is vrij homogeen uit Tiense kwartsiet opgebouwd. Aan de randen is hij ook met Tiense kwartsiet afgeboord. Dat is goed zichtbaar aan één kant. De andere kant ligt onder een grasberm. De 300cm brede weg ligt enigszins bol en heeft hier en daar herstellingen nodig. De kasseiweg is heden door populierbos omgeven, op de 18de-eeuwse kaarten was hij omgeven door bomenrijen.