De Hoegaardsestraat loopt parallel met de spoorlijn Brussel-Luik en gaat voorbij de N25 over in de Herpendalstraat richting Bierbeek. Het betreft een kasseiweg in overwegend Tiense kwartsiet die fragmentair is overgeleverd. Het eerste deel van de kasseiweg ligt op grondgebied Leuven en heeft een redelijk vlak en breed wegprofiel. Tegen de spoorwegberm is een betonnen boord aangebracht met een drainagegoot in Tiense kwartsiet. De kasseien liggen in onregelmatig verband met enkele putten en verzakkingen.

Het vervolg van de weg is gekend als de Herpendalstraat en is aangelegd met rechthoekige en vierkante kasseien in porfier en grès in halfsteensverband en binnen betonboorden. Dit tracé dateert uit de 19de eeuw en werd nieuw aangelegd na de bouw van de spoorlijn die de oorspronkelijke weg doorkruist. De kasseiweg snijdt zich geleidelijk aan dieper in en krijgt het karakter van een holle weg met dicht begroeide taluds. Waar de weg de onverharde Oaselaan kruist, verandert de samenstelling van de kasseiweg in grotendeels Tiense kwartsiet. Hier volgt de weg het oorspronkelijk tracé. De kasseiweg heeft een meer uitgesproken bolrond profiel en boordstenen in Petit Granit, soms aangevuld met een strook vierkante plaveien in Petit Granit als extra versteviging. De steile bermen worden gekenmerkt door robinia en eik en hakhout van hazelaar, olm en es. Op het plateau bestaat de kasseiweg uit een afwisseling van Tiense kwartsiet, porfier en grès met een aantal stroken Tiense kwartsiet en Petit Granit. De weg gaat uiteindelijk over in een asfaltweg die doorloopt tot aan de E40.

Historisch wegtracé

Een 17de-eeuwse tiendenkaart van de abdij van het Park bij Leuven vermeldt deze weg als 'wech van steene cruys na parck'. Op de 18de-eeuwse kaarten loopt de sterk ingesneden holle weg op de flank van het plateau, parallel met de Molenbeekvallei en richting een knooppunt van wegen gemarkeerd door een 'Steene kruis'. De weg maakt deel uit van de noord-zuidverbinding tussen Leuven en Bierbeek die langs de abdij van het Park passeerde, via een voorde de Molenbeek overstak en over de uitgestrekte kouters zuidwaarts liep. Op de top van het plateau kwamen minstens zeven onverharde vaak holle wegen samen in een kruispunt. Door de aanleg van de spoorlijn Mechelen-Luik in de 19de eeuw werd het oorspronkelijk wegtracé onderbroken. De gefragmenteerde holle kasseiweg in overwegend Tiense kwartsiet vormt een relict van deze historische verbindingsweg. Samen met buurtweg nr. 33 en de voetweg Steenekruyspad is de kasseiweg de enige nog herkenbare weg van het kruispunt dat grotendeels verdween door de uitbreiding van het industriepark Haasrode.

In de loop van de 19de en 20ste eeuw werden veel onverharde wegen verhard. De Hoegaardsestraat werd gekasseid voor de jaren 1930 aansluitend bij de infrastructuur uitbouw rond Leuven. De Herpendalstraat had toen al een groot deel van zijn functie als doorgaande weg verloren en bleef lange tijd onverhard. Pas in de jaren 1970 werd ook dit deel van de weg gekasseid.