De Nieuwe Geldenaaksebaan ligt in het verlengde van de Oude Geldenaaksebaan en is na een eerste onverhard traject grotendeels gekasseid met Tiense kwartsiet. Het profiel van de weg is licht bolrond en deels afgeboord met Petit Granit en Tiense kwartsiet. Van op het plateau daalt de weg af naar het gehucht Mollendaal en krijgt het karakter van een holle weg tussen taluds met hakhout van hazelaar, opgaande tamme kastanje en kers. In de berm vond herstelbeplanting plaats met sleedoorn, hazelaar en rode kornoelje. Dichter bij de dorpskern zijn er open zichten op de omliggende akkers.

Historisch wegtracé

De kasseiweg maakt deel uit van de historische hoofdverbindingsweg tussen Leuven en Geldenaken of Jodoigne die over de verschillende dorpskouters zuidwaarts liep. De weg ligt in het verlengde van de Oude Geldenaaksebaan en is zo een onderdeel van de ‘Grand Chemin’ zoals vermeld op de Villaretkaart. Zoals de naam doet vermoeden vormt de Nieuwe Geldenaaksebaan een later aangelegde route ter vervanging van de Oude Geldenaaksebaan, een sterk ingesneden holle weg die de oude verbinding vormde tussen Leuven en Namen.

Een niet gedateerde kaart duidt de huidige kasseiweg aan als ‘voetwegh’ van Geldenaken naar Leuven toen de weg duidelijk nog niet was verhard. Deze voetweg kwam uit bij de ‘Gemynte’ in het centrum van Mollendaal. In de 19de eeuw neemt het belang van de weg als noord-zuidverbinding af en verschuift deze rol naar de weg die langs Bierbeek passeert en de beekvallei volgt. Deze route is langer maar bevat minder hoogteverschillen en is dus minder gevoelig voor erosie wat voor een vlotter transport zorgde. Aangezien deze weg al vroeg zijn functie als hoofdas verloren was, werd het tracé pas laat verhard in functie van een beter rijcomfort en gelijk sporend met de toenemende bebouwing. Het eerste deel van de Nieuwe Geldenaaksebaan bij Mollendaal werd gekasseid in de jaren 1960, het tweede deel van de weg pas tegen het einde van de 20ste eeuw.