Dit gedeelte van de Emiel Clauslaan is een relict van de oude, gekasseide steenweg (Gent-Deinze) met bijhorende straatbeplanting.
Wat nu steenweg is te Astene en Deinze was tot begin 18de eeuw een zandwegel naar Deurle. De aanleg van de Kortrijksesteenweg dateert uit 1716-1720. Oudere tracés werden hierbij gedeeltelijk hergebruikt. Later werd de Kortrijksesteenweg nog verschillende malen verbreed en vernieuwd. Dit is tevens ook de periode waar men langs grote wegen bomen begon te planten. De straatbomen hadden verschillende nutsredenen; ze markeerden het wegtracé, gaven beschutting tegen regen en wind en boden tegelijk ook schaduw in de zomer. De houtopbrengst van de kaprijpe bomen hielp de overheid in het bekostigen van de aanleg en het onderhoud van de weg. Daarnaast waren er ook esthetische redenen om bomenrijen langs wegen aan te leggen. De bomenrijen langs weerskanten van de weg bestaan uit platanen. De meeste bomen zijn inmiddels uitgegroeid tot hoog opgesleunde, beeldbepalende straatbomen. De grootste omtrek gemeten is 277 cm. De bomen zijn op 3m van de weg aangeplant, met een plantafstand van 10m in de rij en een afstand van 12m tussen de rijen. Aan de buitenzijde van de dreef zijn er nog relicten van de langsgrachten aanwezig.
In het typische profiel van de steenweg met straatbomen is ook de kasseiweg tamelijk goed bewaard gebleven. In de Oostenrijkse tijd, gedurende het bewind van Maria-Theresia (1740-1780), werden in onze streken de eerste stenen wegen aangelegd. De kasseiweg bestaat uit een 5m-brede halfsteense, porfieren kasseiweg met open voeg. Op sommige plaatsen is ook de oorspronkelijke afboording in natuursteen (deels vervangen door een kasseien goot) bewaard gebleven.
Bij de rechttrekking van de steenweg in het midden van de 20ste eeuw, werd dit deel van de steenweg een parallelweg. De weg geraakte in onbruik waardoor het typische steenwegprofiel hier goed bewaard bleef. De andere delen van de huidige steenweg hebben geen oorspronkelijke beplanting meer. De laatste dikke beuk, ten westen van Villa Landing is recent (december 2019) geveld. Verder resten er nog enkele grote paardenkastanjes (richting Deinze) en enkele platanen (richting Deurle).
- Kaart van Villaret, Institut National de l’Information Géographique et Forestière, Sint-Mande (France), CH 292, uitgegeven 1745, schaal 1:14.400.
- Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden voor Zijn Koninklijke Hoogheid de Hertog Karel Alexander van Lotharingen, Jozef Jean François de Ferraris, Koninklijke Bibliotheek van België, uitgegeven in 1770-1778, schaal 1:11.520 herleid naar 1:25.000.
- Bogaert C. & Lanclus K. 1991: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Gent, Kantons Deinze - Nazareth, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 12N3, Brussel - Turnhout.
- Thomas Van Driessche, Paul Van den Bremt, Koen Smets 2017: Handleiding voor het beheer van historische dreven en wegbeplantingen, Onroerend Erfgoed, p. 28—47.