Net voorbij het centrum van Opvelp takt een kasseiweg af van de Hoegaardsesteenweg richting de uitgestrekte akkers tussen Opvelp, Willebringen en Honsem. Met uitzondering van de met porfier gekasseide wegaanzet is de kasseiweg aangelegd met Tiense kwartsiet in een onregelmatig verband. De kasseiweg daalt van de Hoegaardsesteenweg meteen af en verwordt tot een holle weg waar de Tiense kwartsiet nog bewaard ligt onder een zandlaag. Het is onduidelijk tot waar de kasseiverharding is bewaard. Het wegprofiel is licht bolrond en de steile taluds zijn beplant met hakhout van es en hazelaar. De weg wordt weinig gebruikt en is sterk overgroeid. Voorbij de holle weg klimt het tracé omhoog naar het plateau en passeert de onverharde weg de administratieve grens met Boutersem om uit te komen bij de voormalige windmolen van Willebringen. Vanaf de kruising met de Kattestraat werd de weg heraangelegd in twee betonsporen. Van op de weg zijn er ruime zichten op de landbouwgronden op het plateau en de omliggende dorpen.

Historisch wegtracé

Op de 18de-eeuwse kaarten vormt de holle weg een doorsteek tussen Opvelp en de noord-zuidverbindingsweg tussen Neervelp en Honsem. De weg doorkruist de uitgestrekte dorpsakkers en de Haesen Berg. In de 19de eeuw is dit tracé doorgetrokken tot aan Willebringen en wordt het netwerk aan (holle) wegen op het plateau verder uitgebreid. Op de Poppkaart wordt de weg aangeduid als ‘Thiensche baen’ wat aangeeft dat het tracé deel uitmaakte van de route naar Tienen via Willebringen en Kumtich. Dit traject vormde vanuit Opvelp een kortere weg dan de Hoegaardsesteenweg die de hoofdverbinding vormt maar een omweg maakt langs Honsem. Deze alternatieve weg bleef lange tijd onverhard. Vermoedelijk werd het deel van de holle weg als enig transect van de weg verhard in de tweede helft van de 20ste eeuw omwille van de slechte begaanbaarheid ten gevolge van erosie. Het grootste deel van de weg is nog steeds onverhard.