Houtmagazijn en atelier voor schrijn- en scheepstimmerwerk, gebouwd in opdracht van de Ateliers Béliard, Crighton & Co, naar een ontwerp door de ingenieur-architect Walter Van Kuyck uit 1920. Het Antwerpse scheepsherstellingsbedrijf Béliard Crighton & C°, gevestigd aan het Kattendijkdok, werd in 1904 opgericht door ingenieur Henri Gustave Béliard (Parijs, 1847-Antwerpen, 1920), diens twee zonen en de Schot Alfred James Crighton (°Rock Ferry, 1868). De Parijzenaar Béliard was al sinds 1877 met een scheepsherstellingsbedrijf in de Antwerpse haven gevestigd. Het bedrijf fuseerde in 1961 met de firma Guthrie-Murdoch tot de nv Béliard-Murdoch.

Walter Van Kuyck debuteerde in 1901 met het neotraditionele "Huwelijksbootje" aan de Grote Markt. Het oeuvre van de ingenieur-architect bestond vóór de Eerste Wereldoorlog hoofdzakelijk uit burgerhuizen, stadsvilla's en landhuizen in stijl variërend van cottage en gematigde art nouveau, tot de klassiek geïnspireerde beaux-arts van de eigen woning of het monumentale woon- en handelspand Coetermans uit 1906 op de hoek van Leysstraat en Jezusstraat, zijn belangrijkste realisatie tot dan. Zijn sleutelwerk uit het interbellum is de imposante Koloniale Hogeschool in art-decostijl aan de Middelheimlaan.

Het gebouw met een rechthoekige plattegrond en een gevelbreedte van drie traveeën, omvat vier bouwlagen onder een plat dak. De lijstgevel heeft een parement uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, met gebruik van witte natuursteen voor speklagen, de architraaf en het hijsbalkgat, en blauwe hardsteen voor de geprofileerde plint en lekdrempels. In het metselwerk zijn de balkenlagen van de draagstructuur uit gewapend beton zichtbaar gelaten. Zij fungeren als lateien voor de muuropeningen van de eerste drie bouwlagen. Van bij oorsprong was de pui volledig opengewerkt voor de grote atelierpoort. De bovenverdiepingen zijn opgebouwd uit rechthoekige drielichten met een lager laadluik in het midden, op individuele lekdrempels. Een klassiek hoofdgestel vormt de gevelbeëindiging, samengesteld uit een architraaf, een fries met hijsbalk en een vernieuwde kroonlijst.

De functionele indeling van het gebouw verklaart het verschil in hoogte tussen de hoge begane grond en eerste verdieping die als atelier dienst deden, en de lagere tweede en derde verdieping bestemd voor houtopslag. Volgens de bouwplannen vormden de verdiepingen doorlopende plateaus met balkenlagen uit gewapend beton, achteraan ontsloten door een trap. Tussen begane grond en eerste verdieping was in de middenas een langgerekt valluik aangebracht.