Burgerhuis in art-nouveaustijl in opdracht van de heer L. Van Parijs gebouwd door de Naamlooze Maatschappij "Vooruitzicht", naar een ontwerp door de architect Jules Hofman uit 1911. Ook beide aanpalende panden werden in 1911 door “Vooruitzicht” en Hofman gerealiseerd, Dambruggestraat 200 in opdracht van de heer J. Hendrickx, Dambruggestraat 204 in opdracht van Louis Pouillon.

De bouw- en hypotheekmaatschappij "Vooruitzicht" werd opgericht in 1905, en is tot op vandaag als bouwbedrijf en vastgoedpromotor actief in Antwerpen. Veelal in opdracht van particulieren bouwde de maatschappij vóór de Eerste Wereldoorlog meer dan vierhonderd burger-, meergezins- en winkelhuizen in de nieuw aangelegde wijken van de stad zoals Zuid, Zurenborg en Jan Van Rijswijcklaan. Vanaf 1909 was Jules Hofman als hoofdarchitect van "Vooruitzicht" verantwoordelijk voor het ontwerp van de bouwprojecten, wat de kwaliteit van de architectuur ten goede kwam. Hij bediende zich daarbij zowel van een sobere interpretatie van de art-nouveaustijl, als van een meer behoudend eclectisch of beaux-arts-idioom. De bouwprojecten voor “Vooruitzicht” behoren tot het latere werk van Hofman, die sinds midden jaren 1880 actief was. Omstreeks de eeuwwisseling leverde de architect een belangrijke bijdrage aan de Antwerpse art nouveau, met opmerkelijke panden als "De Zonnebloem" aan de Cogels-Osylei.

Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat de rijwoning een souterrain en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen). De lijstgevel met enkelhuisopstand heeft een parement uit ivoorkleurige Silezische brikken in kruisverband, met overvloedig gebruik van witte natuursteen voor de pui en erker, en blauwe hardsteen voor de hoge geprofileerde plint. Axiaal van opzet, legt de compositie de klemtoon op de bel-etage, die wordt gemarkeerd door de brede, driezijdige erker met zware, bewerkte consoles. Deze springt in een vloeiende, ingesnoerde beweging uit het gevelvlak, is versierd met decoratieve reliëfs in de borstwering, en heeft een smeedijzeren balkonborstwering als bekroning. Verder wordt de pui geopend door de korfbogige inkomdeur en vensters met geprofileerde dagkanten en doorgetrokken lekdrempels. Palend aan het balkon doorbreekt een korfboogdrielicht de tweede verdieping, gevat tussen pilasters. Een kwartholle, houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging. De originele houten art-nouveau-inkomdeur met siersmeedwerk is bewaard, evenals de smeedijzeren souterraintralies. Van de erker is het houten vensterschrijnwerk vernieuwd, en het luifeltje in ijzer en glas uit de bouwplannen verwijderd.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal. Volgens de bouwplannen beslaat de gebruikelijke enfilade van salon, eetkamer en veranda de begane grond, geflankeerd door de office met ‘monte plats’ in de achterbouw. Het souterrain herbergt de keuken, de provisie-, wijn- en kolenkelders. Van de bovenverdiepingen ontbreken de plattegronden in het bouwdossier.