Voornaam burgerhuis in neoclassicistische stijl gebouwd in opdracht van Auguste Siron, naar een ontwerp door de architect Antonis Joannes Franciscus Cuypers uit 1874. Voor het perceel werd in december 1873 een eerste bouwaanvraag ingediend, toen voor een woning van drie traveeën met een poortrisaliet. Hierop volgde in februari 1874 een tweede bouwaanvraag voor de huidige woning van vier traveeën. Gelijktijdig met de eerste bouwaanvraag diende architect Cuypers zelf een bouwaanvraag in voor zijn eigen woning op het aanpalende perceel Osystraat 13. Beide woningen vormen een ensemble met de gelijktijdig opgetrokken aannemerswoning Octave Haesaert op het rechts aanpalende perceel.

Antoine Jean François Cuypers, zoon van de stadsarchitect van Breda, studeerde vanaf 1853 architectuur in Antwerpen. Zijn vermoedelijk eerste bouwproject in de stad uit 1869, betrof twee gekoppelde burgerhuizen voor eigen rekening aan de Frankrijklei. Toen nog gevestigd in Maastricht, verhuisde hij in 1873 naar Antwerpen. De eigen woning in de Osystraat verruilde hij al na een vijftal jaar voor één van de panden uit 1869 aan de Frankrijklei (gesloopt). Uit de jaren 1869 tot 1898 zijn een beperkt aantal bouwdossiers geïdentificeerd, voor burgerhuizen in een conventionele neoclassicistische stijl.

Met een gevelbreedte van vier traveeën omvat de rijwoning een souterrain en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met enkelhuisopstand en schijnvoegen op de begane grond, rust op een hoge, bewerkte plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door waterlijsten, legt de compositie de klemtoon op de twee middentraveeën. Deze worden op de bel-etage gemarkeerd door een balkon met bewerkte voluutconsoles en een doorgetrokken balustrade. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige muuropeningen. Op de begane grond hebben de vensters doorgetrokken lekdrempels en zware onderdorpels met metopen boven de souterrainvensters, en bevindt de inkomdeur zich in de rechter travee. Gevat in geriemde omlijstingen, zijn de bovenvensters op de eerste verdieping verrijkt met een balustrade, en op de tweede verdieping met casementen in de borstwering, individuele lekdrempels en een ijzeren parapetten. De twee middentraveeën worden geaccentueerd door stucsleutels, op de bel-etage vormgegeven als voluutcartouches met schelp en rankwerk. Daarin geïntegreerde attributen van mijnwerkers (helm, lamp, houweel, hamer) en hoefsmeden (aambeeld, hoefijzers), verwijzen vermoedelijk naar het beroep van de bouwheer. Een klassiek hoofdgestel vormt de gevelbeëindiging, samengesteld uit een gelede architraaf, een fries met doorlopend casement en een houten kroonlijst op klossen.