Deze smalle gekasseide, holle weg in Goetsenhoven is verhard met kasseien in Tiense kwartsiet, één van de weinige wegen die over de hele lengte in dit streekeigen materiaal is uitgevoerd. Bij de meeste andere wegen zijn gaandeweg herstellingen in andere steensoorten toegevoegd, maar de Noduwezstraat bestaat consequent uit de voskleurige variant van de Tiense kwartsiet. De kasseiweg heeft een lengte van 345m en een breedte van vermoedelijk 2m20. Omdat de bermen van de holle weg wat zijn uitgespoeld, valt de precieze breedte niet meer te achterhalen. De boordstenen zitten onder een dik pakket erosiemateriaal. Ook het middendeel van de weg is met aarde bedekt. Alleen de wielsporen zijn uitgesleten en maken de oorspronkelijke wegverharding zichtbaar. Enkel het gedeelte van de Noduwezstraat tussen de gebetonneerde Meerpoel en de Mérodestraat is met kasseien verhard. Het wegtracé loopt naar het noorden door, maar enkel als asfaltweg.

Zoals de naam al doet vermoeden, legde de weg de verbinding tussen Goetsenhoven en Noduwez in Wallonië. Het tracé bestond al voor 1745 (Villaretkaart). Vermoedelijk is de weg tussen 1927 en 1952 verhard. Voorheen stond hij altijd als een aarden weg op de topografische kaarten ingetekend. De rest van het tracé bleef ook na 1952 onverhard. Het doortrekken van de E40 snelweg tussen Leuven en Borgworm in 1972 greep enorm in op de lokale verkeerscirculatie. De verbindingsweg Goetsenhoven- Noduwez werd doorgeknipt en via een andere weg omgeleid.

In het gebied ten zuiden van Goetsenhoven komen door het zacht glooiende reliëf vele holle wegen voor. De Noduwezstraat is er daar één van. In de wegbermen staan essenhakhout en occasioneel maagdenpalm. Het is één van de weinige wegen die zijn verharding met kasseien heeft behouden. De meeste andere landbouwwegen zijn ten tijde van de ruilverkaveling van Goetsenhoven in de jaren 1980 (datum akte 1988) gebetonneerd.