De Sint-Ermelindestraat in Meldert is een kasseiweg verhard met Tiense kwartsiet en afgeboord met blauwe hardsteen. Hij vormt de verbinding tussen de Molenstraat in de vallei van de Molenbeek en de hoger gelegen Waversesteenweg. Ter hoogte van de Waversesteenweg komen smalle betonnen boordstenen voor. De weg heeft een breedte van 220cm en lengte van 710m. Van wanneer de verharding precies dateert, is niet geweten. Op de topografische kaart van 1927 staat de weg nog als aarden tracé ingetekend. Het tracé maakt een dwarsdoorsnede van de zuidoostelijke flank van de Molenbeek (ook Mene of Geysendel genoemd). Het reliëf is hier tamelijk uitgesproken. Waar de weg zich in de helling insnijdt, neemt de Sint-Ermelindestraat de vorm van een holle weg aan. De bermen zijn er zeer steil en weinig begroeid. Af en toe komt er een jonge eik of essenhakhout in voor, dat niet meer actief wordt beheerd.

Op hedendaagse kaarten of in het straatbeeld heeft de weg geen naam meer. De Atlas der Buurtwegen registreerde de weg als Sint-Ermelindestraat, de benaming die hier is overgenomen. Op het kruispunt met de Waversesteenweg stond een kruis of staakkapelletje gewijd aan de 6de-eeuwse kluizenares die in Meldert de dood vond en naar wie het bedevaartsoord bij de kerk is genoemd. Langs de Sint-Ermelindestraat stond in de 18de eeuw ook de galg van Meldert.