De Castertmolen, een stenen molen om olie te slaan, werd in 1825 gebouwd op de grens met Moeskroen. Bouwheer Louis François Biscop, molenaar uit het Franse Neuville, had een speciale toestemming van de Gedeputeerde Staten van West-Vlaanderen nodig, vanwege de ligging “op het onvrye territoir" nabij de grens met Frankrijk. De molenromp is achterin gelegen ten noorden van de Gentstraat, op de hoek met een doodlopend deel van deze straat.

Historiek

Het hooggelegen gehucht Castert is een historische molenlocatie. De Fricxkaart (1712) toont reeds de “Moulins de Casteert”, twee staakmolens op een berg naast elkaar. De Ferrariskaart (1771-1778) duidt de twee staakmolens aan als “Moulin de Castret”. Op de P.C. Poppkaart (midden 19de eeuw) is de stenen molen van 1825 (aangeduid als zeshoek) geflankeerd door twee staakmolens (aangeduid met kruisjes). In 1857 brak de familie Biscop de oostelijke staakmolen af, omdat hun stenen molen veel rendabeler bleek. In 1881 werd de conische stenen molen fors verhoogd in cilindervorm, waaraan de bewaarde molenromp zijn merkwaardige vorm ontleent. Bij de omvorming van de molen van grondzeiler tot stellingmolen werd rond de oorspronkelijke romp een aarden molenberg met poortdoorritten aangelegd, waarop de stelling gedeeltelijk rustte. In 1881 werd ook een stoommachine bij de molen geplaatst. Later werd de molenberg afgegraven en werden allerlei constructies aangebouwd. In 1911 werden de wieken en de kap gedemonteerd. In 1921 brandde de westelijke staakmolen af, waardoor de stenen molenromp de laatste getuige werd van het molenverleden van de Castertberg. De industriële site werd verder ontwikkeld tot zeepziederij.

Beschrijving

De hoge bakstenen molenromp is bewaard. Het metselwerk bovenaan is gecementeerd. Kenmerkend zijn de merkwaardige, versmallende vorm en de boven elkaar gestelde rondboogvensters. De conische vorm van de romp gaat boven de oorspronkelijke constructie (1825, baksteenformaat 20 x 10 x 15 cm) over in een cilindervorm (1881).