Betonnen militaire constructie, gelegen langs een onverhard pad ten noorden van de straat Muntekouter, ten oosten van de Prinsenmolen in Baaigem. De bunker ligt tegen de westelijke helling van de hoger gelegen Muntekouter, op 260 meter ten oosten van bunker A22, op 145 meter ten noordwesten van bunker Mu2 en op 210 meter ten westen van bunker Mu3. De bunker maakt deel uit van een concentratie aan bunkers.

Het betreft een Belgische bunker, opgetrokken als onderdeel van het Bruggenhoofd Gent. Deze verdedigingsstelling werd tussen 1934 en 1938 aangelegd op acht kilometer ten zuiden van Gent ter verdediging van het nationaal reduit. De aanleg hiervan kaderde in de fortificatiepolitiek die België na de Eerste Wereldoorlog voerde.

Het eigenlijke bruggenhoofd was opgebouwd uit twee weerstandsnesten – Betsberg en Muntekouter – en drie steunpunten – Semmerzake, Eke en Astene. De weerstandsnesten en steunpunten waren met elkaar verbonden via een courtine, bestaande uit drie verdedigingslijnen.

De weerstandsnesten dienden rondom rond verdedigd te worden en moesten op zichzelf stand kunnen houden, ook in het geval de rest van de bunkerlinie zou vallen. De 25 bunkers van het weerstandsnest Muntekouter werden bijgevolg dicht bijeen opgericht. De toegepaste bunkertypes van het weerstandsnest lopen sterk uiteen, gaande van bunkers met één ruimte voor mitrailleur tot bunkers voor 47mm kanonnen.

Bunker Mu1 is de meest westelijke bunker van het weerstandsnest Muntekouter. De bunker bestaat uit één toegangssas en twee bunkerruimtes, elk voorzien van een getrapte schietopening voor mitrailleur in zuidelijke en zuidzuidwestelijke zijde. Zodoende was dit schootsveld afgestemd met dat van bunkers A22 en Mu2. Van hieruit kon de zuidzuidwestelijke flank van de helling onder vuur genomen worden. De bunker was voorzien voor de opstelling van een Maximmitrailleur en een Hotchkiss- of Coltmitrailleur.

De bunker werd gecamoufleerd als een opslagruimte. Rondom de betonnen bunker werd een houten skelet opgetrokken, dat verankerd was op een laag bakstenen muurtje dat rondom rond de bunker was gemetseld. Via ingebetonneerde ijzers werd dit skelet verankerd op de betonnen muur. Op dit skelet werden planken bevestigd. Ook de deur vóór de toegang en de luiken vóór de schietopeningen werden met dergelijke planken bekleed. De toegangsput was in baksteen uitgemetseld op de betonnen vloer met waterputje na, en kon wellicht via klimijzers bereikt worden. Op de bunker werd een zadeldak met blauwe dakpannen gelegd. Het geheel werd bijkomend gecamoufleerd met aanplantingen.

Op bevel van de Duitse bezetter werden ijzeren onderdelen in 1941 in principe verwijderd en werden bunkeropeningen in 1944 dichtgemetseld. Niettemin lijken er in deze bunker nog heel wat ijzeren onderdelen aanwezig te zijn, waaronder minimum één onderstel voor een chardome-affuit. De toegang is nog steeds dichtgemetseld, de schietopeningen zijn deels geopend.