Betonnen militaire constructie, gelegen op de rand van een akker langs de Boentweg, een onverharde weg ten zuiden van de Opperweg.

Het betreft een Belgische bunker, opgetrokken als onderdeel van het Bruggenhoofd Gent. Deze verdedigingsstelling werd tussen 1934 en 1938 aangelegd op acht kilometer ten zuiden van Gent ter verdediging van het nationaal reduit. De aanleg hiervan kaderde in de fortificatiepolitiek die België na de Eerste Wereldoorlog voerde.

Het eigenlijke bruggenhoofd was opgebouwd uit twee weerstandsnesten – Betsberg en Muntekouter – en drie steunpunten – Semmerzake, Eke en Astene. De weerstandsnesten en steunpunten waren met elkaar verbonden via een courtine, bestaande uit drie verdedigingslijnen. De steunpunten waren iets vóór de voorste verdedigingslijn ingericht en konden vanuit drie richtingen worden verdedigd.

Het steunpunt Semmerzake lag op een hoogte, die aan westelijke, zuidelijke en oostelijk zijde verdedigd werd met 13 bunkers, die vrij dicht bij elkaar waren opgericht. De kern van dit steunpunt bestond uit twee zware en dicht bij elkaar gelegen geschutbunkers op de westelijke flank van de hoogte, met name Se2 en Se3.

Bunker Se11 lag aan de oostelijke zijde van het steunpunt. De bunker bevat een toegangssas en twee ruimtes met schietopeningen voor mitrailleurs, georiënteerd in zuidzuidwestelijke richting. Dit schootsveld was afgestemd met het schootsveld van de inmiddels verdwenen bunker Se10. De bunker was voorzien voor de opstelling van een Maximmitrailleur en een Hotchkiss- of Coltmitrailleur. De schietopeningen werden bijkomend beschermd door een uitstekende muur (oreillon). De bunker bevatte eveneens een observatiekoepel, die vanaf de meest oostelijke binnenruimte te bereiken was via klimijzers. Vanuit deze koepel vertrok een spreekbuis naar de mitrailleurkamers.

De bunker was volledig ommuurd met baksteen, waarvan nog vele sporen bewaard gebleven zijn. De toegang was gecamoufleerd als een typische buitendeur. De schietopeningen staken achter twee luiken waarop vensteropeningen werden gesimuleerd. Deze waren uitgewerkt aan de hand van een gegalvaniseerde metalen plaat waarop langs de buitenzijde houten raamprofielen werden gekleefd. Langs de westelijke, noordelijke en oostelijke gevel waren op een gelijkaardige manier vier vensters gesimuleerd. In de camouflagemuur ter hoogte van de toegang was een oeil-de-boeuf uitgewerkt. Op de bunker was een schilddak uit rode dakpannen geplaatst. Zodoende was de bunker gecamoufleerd als een kleine woning.

Op bevel van de Duitse bezetter werden ijzeren onderdelen in 1941 verwijderd en werden bunkeropeningen in 1944 dichtgemetseld. Eén schietopening en de opening naar de verwijderde observatiekoepel zijn nog steeds dicht. Veel maar niet alle ijzeren elementen zijn verwijderd. Er zijn nog ijzeren haakjes bewaard.