Hoeve met losse bestanddelen met voor de regio rond Ieper een uitzonderlijk bewaard voorbeeld van een 18de-eeuwse boerenhuis, aansluitend bij de langeveltypologie (woonhuis en stalvleugel in één volume) en met grotendeels bewaarde interieurindeling.

Historische achtergrond

De hoeve is gelegen ten noorden van de Poperingseweg, een belangrijke verbindingsweg van Ieper naar Poperinge. Ten noorden van de hoeve stroomt de Lombaertbeek of Vuile Beek. Over de hoeve zijn weinig historische gegevens bekend. Het archief van de stad werd volledig vernietigd tijdens de Eerste Wereldoorlog. Onderzoek van historisch kaartenmateriaal leverde de volgende informatie op. De hoevesite wordt reeds duidelijk weergegeven op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778) De hoeve bestaat uit drie rechthoekige volumes met L-vormige opstelling. Vermoedelijk met ten noorden het boerenhuis en ten westen stalvleugel of schuur. Achter het woonhuis en bedrijfsgebouw (schuur?) bevindt zich een kleiner volume, mogelijk een kleine stalvleugel of bakhuisje. Ook op de Atlas der Buurtwegen (circa 1841) kan de men de hoeve duidelijk situeren. De hoeve behield dezelfde opstelling als op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778). Volgens de kadastrale gegevens wordt de woning in 1882 uitgebreid aan de achterzijde. Deze uitbreiding is thans nog duidelijk herkenbaar. De mutatieschets toont ook een groot rechthoekig volume ten oosten van het erf.

Vermoedelijk wordt tijdens de Eerste Wereldoorlog de hoeve beschadigd, aangezien het gebied bijna volledig verwoest werd in die periode. De woning bleef echter gespaard. De vermoedelijke bedrijfsgebouwen werden waarschijnlijk wel vernietigd, zie mutatieschets van 1926 waarbij het westelijke gebouw is verdwenen. Het oostelijke bedrijfsgebouw, thans schuur werd heropgebouwd. De datum “1922” in de zijgevel bevestigt dit. In 1937 wordt ten westen van de woning een klein volume, stalvleugel opgebouwd, dat in 1967 wordt uitgebreid. Ook de woning wordt aan de achterzijde aangepast. In 1990 wordt het oostelijk bedrijfsgebouw verder uitgebreid.

Beschrijving

Hoeve met losse bestanddelen van verankerde rode bakstenen onder zadeldak bekleedt met mechanische pannen. De verschillende volumes met L-vormige opstelling zijn gegroepeerd rondom een onverhard erf. Zuidelijke erfoprit aan de straat gemarkeerd door afgeknotte bakstenen hekpijlers. Ten westen, links van de oprit, drenkplaats afgezet met knotbomen.

Ten noordwesten van het erf 18de-eeuws boerenhuis aanleunend bij het langgestrekte type bestaande uit twee staltraveeën links en zes woontraveeën rechts, waarvan twee opkamertraveeën. De woning wordt gedateerd 1743 door middel van gele bakstenen, opgenomen in het metselverband van de linkerzijgevel. Zadeldak bekleed met mechanische rode pannen. De verankerde gevels worden gekenmerkt door het opvallend wisselend baksteengebruik, zie rijkelijk gebruik van gele bakstenen voor de omlijstingen van de muuropeningen, kordon, puilijst, muurvlechtingen en hoekbanden. Voorgevel geritmeerd door korfboogvensters onder meer opkamervensters met schuiframen op doorgetrokken geel bakstenen lekdrempel. Vermoedelijk 19de-eeuws houtwerk met diamantkopversiering. Korfboogdeuren met verdeeld bovenlicht, deels aangepast ter hoogte van het stalgedeelte. Recentere (tweede helft 20ste eeuw) rechthoekige stalvenstertjes. Korfbogige, beluikte kelderopening rechts. Linkerzijpuntgevel afgelijnd met muurvlechtingen. Getoogde kelderopeningen en rondbogige vensternissen op afzaat en doorgetrokken lekdrempel. In de top beluikte kozijnvensters in korfboogomlijsting in de top. Rechterzijpuntgevel onder meer met geel bakstenen muurvlechtingen, hartvormig metselaarsteken en vermeld jaartal, aan weerszijden van zoldervenster, idem voor de rechterzijgevel. Aan de achterzijde 19de-eeuwse en 20ste-eeuwse uitbreidingen (zie kadasteronderzoek), onder meer hersteld na de Eerste Wereldoorlog, links onder zadeldak (nok evenwijdig aan het huis), rechts onder aanleunend lessenaarsdak.

Interieur met behouden indeling. Deels 18de-eeuwse en deels 20ste-eeuwse elementen. Centrale gang die enerzijds toegang geeft tot de woning en anderzijds tot de stalvleugel links. 18de-eeuwse gordingenkap (olm). De spanten bestaan uit een hoog schaargebinte met kromming onderaan het schaarbeen en nokgebinte met steekschoren. Dekbalk van het schaargebinte gedateerd “ANNO ADK(?) 1753”

• Woning:
  • Kelder: Trap bestaande uit zwart op de kant geplaatste bakstenen. Vloer van gebakken tegels. Tongewelf.
  • “Grote salon”: Brede haard. Balkenroostering bestaande uit moer- en kinderbalken, vermoedelijk daterend uit de 20ste eeuw. Gerecupereerde balksleutel. Cementtegelvloer.
• Stalvleugel: Rechtstreekse toegang tot de stalvleugel, met onder meer paardenstal.

Ten noordoosten dwarsschuur uit het interbellum met links stalgedeelte en rechts wagenhuis in bouwtrant aansluitend bij het boerenhuis, echter gedateerd 1922 door middel van gele bakstenen, opgenomen in het metselverband van de rechterzijgevel. Analoog wisselend baksteengebruik (zie boerenhuis). Gevelritmering door middel van getoogde spaarvelden tussen lisenen. Rechthoekige schuurpoort onder balk; recentere garagepoort onder betonnen latei links ervan; schuifpoort ter hoogte van het wagenhuis. Korfbogige staldeuren in linker zijgevel.