Betonnen militaire constructie, gelegen op een akker ten noordoosten van de straat Muntekouter. De bunker ligt tegen de zuidelijke helling van het hoger gelegen kouter, op 100 meter ten zuidoosten van bunker Mu4, op 130 meter ten zuidwesten van bunker Mu13, op 150 meter ten noordwesten van bunker Mu6. De bunker maakt deel uit van een concentratie aan bunkers.

Het betreft een Belgische bunker, opgetrokken als onderdeel van het Bruggenhoofd Gent. Deze verdedigingsstelling werd tussen 1934 en 1938 aangelegd op acht kilometer ten zuiden van Gent en maakte deel uit van het nationaal reduit. De aanleg hiervan kaderde in de fortificatiepolitiek die België na de Eerste Wereldoorlog voerde.

Het eigenlijke bruggenhoofd was opgebouwd uit twee weerstandsnesten – Betsberg en Muntekouter – en drie steunpunten – Semmerzake, Eke en Astene. De weerstandsnesten en steunpunten waren met elkaar verbonden via een courtine, bestaande uit drie verdedigingslijnen.

De weerstandsnesten dienden rondom rond verdedigd te worden en moesten op zichzelf stand kunnen houden, ook in het geval de rest van de bunkerlinie zou vallen. De 25 bunkers van het weerstandsnest Muntekouter werden bijgevolg dicht bijeen opgericht. De toegepaste bunkertypes van het weerstandsnest lopen sterk uiteen, gaande van bunkers met één ruimte voor mitrailleur tot bunkers voor 47mm kanonnen.

Bunker Mu5 bestaat uit één toegangssas en twee bunkerruimtes, die van elkaar gescheiden zijn. De ene bunkerruimte heeft een L-vormig toegangssas, een getrapte schietopening voor mitrailleur aan westzuidwestelijke zijde en toegang tot de observatiekoepel via klimijzers. Vanuit de observatiekoepel vertrok een spreekbuis naar de mitrailleurruimte. De andere bunkerruimte voor een mobiel 47mm kanon heeft een grote rechtstreekse toegang en één grote schietopening aan westzuidwestelijke zijde. Het schootsveld is afgestemd op dat van bunker Mu4. De schietopeningen zaten verborgen achter metalen valluiken. De bunker was voorzien voor de opstelling van een Maximmitrailleur en een Hotchkiss- of Coltmitrailleur. Een uitstekende muur (oreillon) ter hoogte van de meest zuidelijke hoek diende deze schietopeningen bijkomend te beschermen.

De bunker werd gecamoufleerd aan de hand van betonnen bulten ('enduit Tyrolien mamelonné'), die nog steeds aanwezig zijn. Hierop werd camouflageverf aangebracht.

De bunker vertoont voor zover zichtbaar geen sporen van oorlogsgeweld. Op bevel van de Duitse bezetter werden ijzeren onderdelen in 1941 verwijderd en werden bunkeropeningen in 1944 dichtgemetseld. De muuropeningen zijn (deels) terug opengemaakt, behalve de toegang tot de mitrailleurkamer.