Betonnen militaire constructie, gelegen aan de noordoostelijke zijde van een grote stal, te bereiken vanaf de Hundelgemsesteenweg. De bunker ligt tegen de zuidelijke helling van de hoger gelegen Muntekouter, op 150 meter ten oostnoordoosten van bunker Mu5, op 105 meter ten zuidwesten van bunker Mu7, op 125 meter ten zuidzuidoosten van bunker Mu13. De bunker maakt deel uit van een concentratie aan bunkers.

Het betreft een Belgische bunker, opgetrokken als onderdeel van het Bruggenhoofd Gent. Deze verdedigingsstelling werd tussen 1934 en 1938 aangelegd op acht kilometer ten zuiden van Gent en maakte deel uit van het nationaal reduit. De aanleg hiervan kaderde in de fortificatiepolitiek die België na de Eerste Wereldoorlog voerde.

Het eigenlijke bruggenhoofd was opgebouwd uit twee weerstandsnesten – Betsberg en Muntekouter – en drie steunpunten – Semmerzake, Eke en Astene. De weerstandsnesten en steunpunten waren met elkaar verbonden via een courtine, bestaande uit drie verdedigingslijnen.

De weerstandsnesten dienden rondom rond verdedigd te worden en moesten op zichzelf stand kunnen houden, ook in het geval de rest van de bunkerlinie zou vallen. De 25 bunkers van het weerstandsnest Muntekouter werden bijgevolg dicht bijeen opgericht. De toegepaste bunkertypes van het weerstandsnest lopen sterk uiteen, gaande van bunkers met één ruimte voor mitrailleur tot bunkers voor 47mm kanonnen.

Bunker Mu6 bestaat uit één L-vormig toegangssas en één bunkerruimte met een getrapte schietopening voor mitrailleur aan de zuidoostelijke zijde. Dit schootsveld was afgestemd op dat van de achtergelegen bunker Mu13. De toegangsput was in baksteen gemetseld, met een betonnen bodem. Wellicht kon deze bereikt worden via klimijzers. De bunker was voorzien voor de opstelling van een Maximmitrailleur en voor een Browning FM30.

De bunker werd gecamoufleerd als een houten berghok. Hiertoe werd rondom rond de bunker een bakstenen fundering gemetseld, waarop een houten structuur werd geplaatst, waarop vervolgens planken uit populier werden aangebracht. De deur vóór de toegang en de luiken vóór de schietopeningen werden eveneens met planken bekleed. Op de bunker was een zadeldak geplaatst, belegd met golfplaten uit asbest. Rondom rond zorgden aanplantingen voor bijkomende camouflage.

Mogelijk vertoont de bunker sporen van oorlogsgeweld: ter hoogte van de schietopening lijken enkele projectielinslagen te zien. Op bevel van de Duitse bezetter werden ijzeren onderdelen in 1941 in principe verwijderd en werden bunkeropeningen in 1944 dichtgemetseld. De toegang tot de bunker is nog steeds dichtgemetseld, de schietopening is open. In deze bunker blijken de ijzeren onderdelen nog vrij intact aanwezig te zijn, waaronder het onderstel voor de chardome-affuit.