Betonnen militaire constructie, gelegen op een weide langs Asselkouter. De bunker ligt tegen een helling, op 465 meter ten zuidwesten van bunker AV5, op 640 meter ten noordoosten van bunker AV4.

Het betreft een Belgische bunker, opgetrokken als onderdeel van het Bruggenhoofd Gent. Deze verdedigingsstelling werd tussen 1934 en 1938 aangelegd op acht kilometer ten zuiden van Gent ter verdediging van het nationaal reduit. De aanleg hiervan kaderde in de fortificatiepolitiek die België na de Eerste Wereldoorlog voerde.

Het eigenlijke bruggenhoofd was opgebouwd uit twee weerstandsnesten – Betsberg en Muntekouter – en drie steunpunten – Semmerzake, Eke en Astene. De weerstandsnesten en steunpunten waren met elkaar verbonden via een courtine, bestaande uit drie verdedigingslijnen. Deze bunker maakte deel uit van de voorste verdedigingslijn tussen de weerstandsnesten Muntekouter en Betsberg.

De bunker bestaat uit een toegangssas en twee bunkerruimtes, elk met een getrapte schietopening voor mitrailleur aan zuidwestelijke zijde, uitkijkend op lager terrein. Dit schootsveld was afgestemd op die van de bunker AV4. De schietopeningen werden bijkomend beschermd door een oreillon (uitstekende muur) ter hoogte van de zuidelijke hoek. De bunker was voorzien voor de opstelling van een Maximmitrailleur en een Hotchkiss- of Coltmitrailleur. De toegang tot de bunker was te bereiken via een metalen valluik en klimijzers. Boven de toegang is het cijfer 136 aangebracht in de gecementeerde laag. 

De bunker was gecamoufleerd als een klein huisje met een gekalkte gevel, te midden van de velden. Hiertoe werden de afgeronde betonnen hoeken achter rechte bakstenen hoeken gebracht en werd het geheel gecementeerd. De beide schietopeningen konden elk afgesloten worden met twee luiken uit verzinkt plaatijzer, waarop houten ramen waren gekleefd. Er was nog één bijkomende vensteropening gesimuleerd. Op de bunker was een zadeldak aangebracht, belegd met rode dakpannen. Op het sas werd een bijkomend zadeldakje aangebracht. Aan de noordwestelijke zijde zijn nog restanten van de originele puntgevel bewaard.

Deze bunker is in mei 1940 effectief bezet geweest. Hier zou echter nooit zwaar gevochten zijn. Mogelijk zit er een kogelinslag aan de achterzijde van het toegangssas. Op bevel van de Duitse bezetter werden ijzeren onderdelen in 1941 in principe verwijderd en werden bunkeropeningen in 1944 dichtgemetseld. Niettemin blijkt dat er binnenin nog heel wat ijzeren elementen zijn bewaard, waaronder één onderstel voor een chardome-affuit, een spilschroef, ijzeren dragers voor wandrekken en haken. De bunker is nu ingericht als vleermuizenschuilplaats.