Betonnen militaire constructie, gelegen tegen een heuveltje aan de rand van het Halve Maanbos, achter de woning op adres Wetterse Steenweg 19. De bunker ligt op 375 meter ten noordoosten van bunker Av10, op 275 meter ten zuidwesten van bunker Av12.

Het betreft een Belgische bunker, opgetrokken als onderdeel van het Bruggenhoofd Gent. Deze verdedigingsstelling werd tussen 1934 en 1938 aangelegd op acht kilometer ten zuiden van Gent ter verdediging van het nationaal reduit. De aanleg hiervan kaderde in de fortificatiepolitiek die België na de Eerste Wereldoorlog voerde.

Het eigenlijke bruggenhoofd was opgebouwd uit twee weerstandsnesten – Betsberg en Muntekouter – en drie steunpunten – Semmerzake, Eke en Astene. De weerstandsnesten en steunpunten waren met elkaar verbonden via een courtine, bestaande uit drie verdedigingslijnen. De aanduiding ‘Av’ staat voor ‘Avancé’ of vooruitgeschoven. Deze bunkers werden opgetrokken op de voorste verdedigingslijn van de courtine, tussen Kwatrecht en Semmerzake, daar waar de observatiemogelijkheden vanuit de A-bunkers te beperkt waren. Bunker Av11 was een vooruitgeschoven bunker op de eerste verdedigingslijn ten oosten van het weerstandsnest Betsberg. Samen met Av10 en Av12 ligt deze bunker een flink stuk vóór de voorste lijn.

De bunker bestaat uit één toegangssas, twee bunkerruimtes elk met een getrapte schietopening voor mitrailleur en één observatiekoepel, die vanuit een mitrailleurkamer bereikbaar was via klimijzers. De schietopeningen, gericht naar het zuiden, konden afgesloten worden met metalen valluikjes. Het toegangssas was voorzien van enkele betonnen treden.

De bunker werd gecamoufleerd als een boshut. Hiertoe werd rondom de bunker een laag bakstenen muurtje opgetrokken, dat als fundament diende voor een houten structuur waartegen planken werden bevestigd. Het bakstenen muurtje werd bijkomend gecementeerd. Op de bunker werd een dak geplaatst, dat belegd was met blauwe dakpannen. Omwille van deze camouflage wordt de bunker in verschillende verslagen van de gevechten aangeduid als de ‘schaapstalbunker’.

Het betreft één van de meest bevochten bunkers uit de linie. Deze bunker is tijdens de drie dagen strijd in mei 1940 meermaals van bezetter verwisseld. Op bevel van de Duitse bezetter werden ijzeren onderdelen in 1941 verwijderd en werden bunkeropeningen in 1944 dichtgemetseld. Ook bij deze bunker was dit het geval.