Betonnen militaire constructie, gelegen op een akker ten oosten van Hoek ter Hulst, aan de westelijke zijde van de Betsberg, op 220 meter ten noordoosten van bunker A32, op 150 meter ten zuiden van bunker Be13, op 210 meter ten noordwesten van bunker Be3.

Het betreft een Belgische bunker, opgetrokken als onderdeel van het Bruggenhoofd Gent. Deze verdedigingsstelling werd tussen 1934 en 1938 aangelegd op acht kilometer ten zuiden van Gent en maakte deel uit van het nationaal reduit. De aanleg hiervan kaderde in de fortificatiepolitiek die België na de Eerste Wereldoorlog voerde.

Het eigenlijke bruggenhoofd was opgebouwd uit twee weerstandsnesten – Betsberg en Muntekouter – en drie steunpunten – Semmerzake, Eke en Astene. De weerstandsnesten en steunpunten waren met elkaar verbonden via een courtine, bestaande uit drie verdedigingslijnen.

De weerstandsnesten dienden rondom rond verdedigd te worden en moesten op zichzelf kunnen standhouden, ook in het geval de rest van de bunkerlinie zou vallen. De 22 bunkers van het weerstandsnest Betsberg stonden dicht bijeen. In het weerstandsnest zijn heel verscheiden bunkertypes terug te vinden.

Bunker Be1 is de meest westelijke bunker van het weerstandsnest Betsberg. De bunker bestaat uit één toegangssas en één bunkerruimte, voorzien van een getrapte schietopening voor mitrailleur in zuidelijke richting. Zodoende was dit schootsveld afgestemd met dat van bunker A32. Een ‘oreillon’ (uitstekende muur) diende deze schietopening bijkomend te beschermen. De bunker was voorzien voor de opstelling van een mitrailleur van het type Maxim en Browning FM 30. Via enkele betonnen treden kon het toegangssas bereikt worden.

De bunker werd ingeplant in het licht hellend terrein en de nog zichtbare delen van de bunker werden gecamoufleerd aan de hand van betonnen bulten ('enduit Tyrolien mamelonné'), die nog steeds aanwezig zijn. Hierop werd camouflageverf aangebracht. De schietopening werd afgesloten met een metalen valluik. Aanplantingen dienden de bunker bijkomend te camoufleren.

Op het eerste zicht vertoont de bunker geen sporen van oorlogsgeweld. Op bevel van de Duitse bezetter werden ijzeren onderdelen in 1941 in principe verwijderd en werden bunkeropeningen in 1944 dichtgemetseld. De bunker is vandaag (terug) open.