Betonnen militaire constructie, gelegen langs de Wetterse Steenweg, aan de oprit van huisnummer 39. De bunker ligt op 275 meter ten noordoosten van bunker Av11.

Het betreft een Belgische bunker, opgetrokken als onderdeel van het Bruggenhoofd Gent. Deze verdedigingsstelling werd tussen 1934 en 1938 aangelegd op acht kilometer ten zuiden van Gent ter verdediging van het nationaal reduit. De aanleg hiervan kaderde in de fortificatiepolitiek die België na de Eerste Wereldoorlog voerde.

Het eigenlijke bruggenhoofd was opgebouwd uit twee weerstandsnesten – Betsberg en Muntekouter – en drie steunpunten – Semmerzake, Eke en Astene. De weerstandsnesten en steunpunten waren met elkaar verbonden via een courtine, bestaande uit drie verdedigingslijnen. De aanduiding ‘Av’ staat voor ‘Avancé’ of vooruitgeschoven. Deze bunkers werden opgetrokken op de voorste verdedigingslijn van de courtine, tussen Kwatrecht en Semmerzake, daar waar de observatiemogelijkheden vanuit de A-bunkers te beperkt waren. Bunker Av12 was een vooruitgeschoven bunker op de eerste verdedigingslijn ten oosten van het weerstandsnest Betsberg. Samen met Av10 en Av11 ligt deze bunker een flink stuk vóór de voorste lijn.

De bunker bestaat uit twee van elkaar gescheiden ruimtes. De mitrailleurruimte kan bereikt worden via een L-vormig toegangssas. De getrapte schietopening zit aan noordoostelijke zijde en was voorzien op de opstelling van een mitrailleur van het type Maxim, Hotchkiss of Colt. Vanuit deze ruimte kon de observatiekoepel bereikt worden via klimijzers. De andere ruimte bevat een poort voor het binnenrijden van een mobiel 47mm kanon en een schietopening. De twee schietopeningen en de toegangspoort tot de kanonruimte werden bijkomend beschermd door een ‘oreillon’ (uitstekende muur). Aan straatzijde werden betonnen tegels over de plaatselijk verlegde gracht gelegd.

De bunker werd gecamoufleerd als een bakstenen stal. Hiertoe werd de betonnen bunker met baksteen ommuurd. Aan enkele zijden blijkt dit metselwerk gecementeerd te zijn. De toegang tot de kanonkamer kon worden afgesloten met twee luiken. De twee schietopeningen staken achter metalen valluiken, waarop langs de buitenzijde houten raamprofielen waren gekleefd. Ook langs andere zijden waren vensteropeningen gesimuleerd. Er werd een laag dak uit asbestplaten op de bunker geplaatst. De observatiekoepel was vermoedelijk als een klokkentorentje gecamoufleerd.

Voor zover zichtbaar zijn er geen sporen van oorlogsgeweld op de bunker terug te vinden. Op bevel van de Duitse bezetter werden ijzeren onderdelen in 1941 in principe verwijderd en werden bunkeropeningen in 1944 dichtgemetseld. Vandaag zijn de bunkeropeningen terug geopend.