Betonnen militaire constructie gelegen langs de rand van het bebost domein van Geraardsbergsesteenweg 267. De bunker ligt op 285 meter ten noordoosten van bunker B38, op 425 meter ten zuidwesten van bunker B40.

Het betreft een Belgische bunker, opgetrokken als onderdeel van het Bruggenhoofd Gent. Deze verdedigingsstelling werd tussen 1934 en 1938 aangelegd op acht kilometer ten zuiden van Gent ter verdediging van het nationaal reduit. De aanleg hiervan kaderde in de fortificatiepolitiek die België na de Eerste Wereldoorlog voerde.

Het eigenlijke bruggenhoofd was opgebouwd uit twee weerstandsnesten – Betsberg en Muntekouter – en drie steunpunten – Semmerzake, Eke en Astene. De weerstandsnesten en steunpunten waren met elkaar verbonden via een courtine, bestaande uit drie verdedigingslijnen. Deze bunker maakte deel uit van de derde verdedigingslijn van het bruggenhoofd, ten noorden van het weerstandsnest Betsberg.

Deze bunker bevat één toegangssas en één binnenruimte voorzien van een getrapte schietopening voor mitrailleur in zuidelijke richting. Dit schootsveld was afgestemd op dat van bunker B38. De bunker was voorzien op de opstelling van een mitrailleur van het type Maxim, Hotchkiss of Colt. Een oreillon (uitstekende bunkermuur) diende deze schietopening bijkomend te beschermen. Het toegangssas kon bereikt worden via enkele betonnen treden.

De bunker werd gecamoufleerd als een boshut. Hiertoe werd een houten structuur rondom de betonnen bunker aangebracht, waarop schorsplanken waren aangebracht. De schietopening zat verborgen achter een valluik, waarop eveneens schorsplanken waren aangebracht. Typisch bij deze gesimuleerde boshutten is het uitkragende platte dak.

Voor zover zichtbaar vertoont de bunker geen sporen van oorlogsgeweld. Op bevel van de Duitse bezetter werden ijzeren onderdelen in 1941 in principe verwijderd en werden bunkeropeningen in 1944 dichtgemetseld. Deze openingen zijn terug opengemaakt. Binnenin blijken nog heel wat ijzeren elementen bewaard, waaronder de ijzeren dragers van de legplanken. Sinds 2008 is de bunker ingericht als schuilplaats voor vleermuizen. In de betonnen muur nabij het toegangssas zijn het getal 187 ingekerfd, evenals de datum 10-9-1944. Op 10 september 1944 was deze regio nog maar net bevrijd.