Het domein Kelecom, genoemd naar een voormalige eigenaar, is een typisch 19de-eeuws buitenverblijf gelegen in Winksele (Herent).

Het domein vindt zijn oorsprong in de vijftiende eeuw. Toen stond hier een pachthof van de Leuvense priorij Sint Ursula, Hof ten Biloke genaamd. Op de Ferrariskaart is te zien dat dit U-vormige hof zich centraal op het perceel bevond. Onder het Frans bewind wordt het hof verkocht. In 1800 brandt het gedeeltelijk af. Het oude pachthof werd inmiddels verbouwd tot een nieuwe woonst. Op de Atlas der Buurtwegen (1843-1845) is te zien dat het gebouw nog steeds U-vormig is, maar anders georiënteerd.

J.B. De Bruyn, een huidenvetter uit Leuven, koopt het goed in 1849 en bouwt een kasteeltje op het domein. Het kasteeltje wordt ook d’Ancré genoemd, naar de echtgenote van De Bruyn, en is een typische classicistische villa. Deze is voor het eerst zichtbaar op de Popp-kaart (1842-1852). De andere gebouwen zijn ondertussen gesloopt.

Vermoedelijk werd in die periode ook een omgevende tuin aangelegd. De invulling hiervan is moeilijk af te leiden van de schematische weergave op de opeenvolgende topografische kaarten, maar evolueert van een tuin met deels een nuts- en deels een sierkarakter (topografische kaart van 1868) tot een in landschappelijke stijl aangelegde siertuin met 8-vormig pad (topografische kaart van 1960).

De tuin is langs de Vilvoordsebaan afgesloten door een bakstenen muur met ezelsrug, die al zichtbaar is op de militaire topografische kaart van 1937.  Siertuin met ten westen van de villa een centraal gazon met kleine vijver en omgevende bomenrand, die naar het zuidwesten toe in omvang toeneemt. Vlak voor het woonhuis staan twee imposante bomen: een opgaande mammoetboom met een stamomtrek van 591 cm ten noordwesten van de woning en een opgaande es met een stamomtrek van 419 cm ten zuidwesten van de woning. Deze bomen werden vermoedelijk aangeplant in het midden van de 19^de eeuw. Er bevinden zich nog enkele andere merkwaardige bomen op het domein, die wellicht grotendeels dateren uit de tweede helft van de 20ste eeuw. Deze werden in 1990 door de Belgische Dendrologische Vereniging geïnventariseerd en opgemeten. Op dat ogenblik bevonden zich, naast de mammoetboom en es, nog volgende bomen op het terrein:

• moerascipres (Taxodium distichum) 349
• rode paardenkastanje (Aesculus x carnea) 329
• hemelboom (Ailanthus altissima) 223
• Noorse esdoorn (Acer platanoides 'Dissectum') 192
• Bontbladige gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus 'Leopoldii') 136
• zwarte moerbei (Morus nigra) 75

(Het cijfer in vet geeft de stamomtrek, standaard gemeten op een hoogte van 150 cm.)