Het Zuidervaartje, een voortgezet afwateringskanaal vanuit het grensgebied Oostkamp-Moerbrugge, over Steenbrugge, Brugge en Sint-Kruis, tussen 1841 en 1848 grotendeels parallel met de Damse Vaart aangelegd, werd bij het graven van het Leopoldkanaal tussen 1843 en1854 zijn noordwaartse afwatering ontnomen. Het werd aanvankelijk rechtstreeks aangesloten op het Leopoldkanaal, een afwateringskanaal van de noordelijke Scheldepoldergebieden. Bij het graven van het Schipdonkkanaal, een afwateringskanaal van de Leie, tussen 1846 en 1860, werd het Zuidervaartje gesifoneerd om een noordwaartse afwatering te verzekeren. Een onafhankelijke constructie met hevelduiker was nodig om te vermijden dat het vervuilde Leiewater in de poldergebieden rond Damme zou kunnen binnenstromen.

De ondergrondse houten constructie bleef bewaard, net als de bakstenen kopmuren van de uitwateringsconstructie in het Leopoldkanaal. De oorspronkelijke instroomconstructie voor het Schipdonkkanaal bleef niet bewaard. Omstreeks 1970 werd, parallel aan de sifon van het Zuidervaartje, een nieuw pompgemaal met meer bedieningsmogelijkheden gebouwd.