Burgerhuis in halfopen bebouwing, in 1938 gebouwd voor rekening van Robert Jorissen – Vandecaetsbeek. De bouwheer baatte samen met zijn vader op de aanpalende percelen een houtzagerij en -handel uit. Het huis werd ontworpen in modernistische stijl met kenmerken die aanleunen bij het Romantisch Kubisme. In deze gematigde vorm van het Modernisme worden geometrische basisstructuren op een gevoelsmatige manier gecombineerd.

Beschrijving

Het pand staat op een L-vormig perceel aan de westzijde van de Stationsstraat en de spoorlijn. De voortuinafsluiting en -indeling zijn nog origineel bewaard: links leidt een pad naar het inkomportaal, rechts een hellende oprit naar de souterraingarage. Beiden zijn anno 2023 verhard met kasseien, mogelijk bestond de oorspronkelijke verharding zoals de sokkel van de gevel uit breuksteen. Het deel tussen pad en oprit en de strook links van het pad zijn beplant. Aan de straat wordt de voortuin afgesloten met een lage breukstenen muur met bakstenen dekstenen tussen bakstenen pijlers. De muur loopt met een afgeronde hoek door aan beide zijden van de oprit. Op de linker perceelgrens staat een baksteenmuur van het aanpalende eigendom, onderaan loopt ook hier de breukstenen muur van de voortuinafsluiting door.

De woning is drie traveeën breed en drie traveeën diep en bestaat uit twee bouwlagen op een souterrain. Haaks tegen het zuidelijke deel van de achtergevel staat een smalle aanbouw.
Het met pannen gedekte halve schilddak heeft een ver overkragende houten dakrand op langwerpige en naar boven ombuigende klossen. In het noordelijke en oostelijke dakvlak is een brede dakkapel onder plat dak aanwezig.

Het gevelparement bestaat uit rood baksteenmetselwerk in halfsteens verband, afgewerkt met een zogenaamde Dudok-voeg. Door het gebruik van baksteenkleurige voegmortel zijn de platvol gevoegde stootvoegen minder zichtbaar en wordt het horizontaliserende schaduweffect van de ingesneden lintvoegen versterkt. Het souterrain werd voorzien van een breukstenen parement en sluit bovenaan af met een zware hardstenen lijst. De gevels worden horizontaal verdeeld met een vlakke tandlijst in verticaal metselverband boven elke bouwlaag en onder de dakrand.
De voorgevel wordt gekenmerkt door naast elkaar terugwijkende verticale gevelstroken en in- en uitspringende volumes, meestal hoekig met een aantal afgeronde accenten. In het souterrain zijn in de centrale travee twee keldervensters en rechts de garagepoort aanwezig.
De smalle linker deurtravee loopt op tot boven het niveau van de dakrand en eindigt met een gevelveld in verticaal metselverband. Op de verdieping heeft deze travee twee smalle verticale vensteropeningen die door een brede hardstenen lekdrempel gekoppeld zijn. Op het gelijkvloers bevindt zich het rechthoekige inkomportaal, links geflankeerd door een kleine vierkante vensteropening. De terugwijkende en met vier treden verhoogde inkomdeur is nog origineel bewaard.
De twee bredere venstertraveeën hebben op gelijkvloers en verdieping telkens een brede rechthoekige vensteropening met hardstenen lekdrempel. Op de verdieping is de centrale travee uitgewerkt als rechthoekige erker met getrapte onderzijde, het venster loopt aan de linkerzijde van de erker door, in de rechterzijde is een smalle verticale opening aanwezig. De overkragende dakrand van de erker en de aan de linkerzijde doorlopende lekdrempel vormen een bijkomend horizontaal accent. De rechtertravee heeft op de verdieping een aan de buitenzijde afgerond balkon met origineel bewaarde houten leuning uit horizontale en verticale balkjes. Hier bevindt zich een vensterdeur geflankeerd door twee kleinere vensters.

De zijgevel is vlakker opgevat en heeft op het gelijkvloers een centrale deuropening, in de linker- en rechtertravee telkens een brede vensteropening. Op de verdieping is de enige gevelopening een centrale, achter een inpandig balkon terugwijkende vensterdeur, die geflankeerd wordt door twee hoog geplaatste hoekvensters met hardstenen lekdrempel. Ook hier is de originele houten leuning met horizontale en verticale balkjes bewaard.

De in- en uitspringende volumes, de uitgebalanceerde asymmetrie tussen het horizontale en het verticale, het gebruik van baksteen voor de gevels en de toepassing van een Dudok-voeg zijn typerend voor het Romantisch Kubisme.

Het witgeschilderde buitenschrijnwerk is grotendeels origineel bewaard. De houten deur heeft vier horizontale lichtstroken met glas-in-lood, die door een middenstijl met deurklopper verticaal verdeeld worden. De vensterkozijnen hebben een horizontale kleinhoutverdeling, de brede vensteropeningen zijn voorzien van guillotineramen met een vrij zware middenregel.