Herenhuis uit het laatste kwart van de 18de eeuw - eerste kwart van de 19de eeuw. In de 19de eeuw werd het respectievelijk bewoond door de families van Renynghe de Voxvrie en Tack. Vanaf circa 1880 tot circa 1914 deed het huis dienst als klooster van de Franse karmelietessen. Tot voor enkele jaren gebruikte het Ministerie van Financiën het pand als kantoorruimte (nummer 4); het gedeelte rechts (twee traveeën) met koetspoort fungeerde tot voor kort als warenhuis tevens ondergebracht in een recenter haaks achterbouwsel (nummer 6). Het herenhuis is gelegen recht tegenover het Oudstrijdersplein van waaruit het als blikvanger fungeert.

Dubbelhuis van acht traveeën en twee bouwlagen onder gebogen zadeldak met mechanische pannen (nokrichting parallel aan de straat). Verankerde rode baksteenbouw. Voornamelijk horizontaal belijnde lijstgevel getypeerd door een smalle borstwering, met gebruik van gele baksteen voor de doorgetrokken lekdrempels, de architraaf en de geprofileerde kroonlijst met tandlijst van het hoofdgestel; ook voor de strekse lateien van de rechthoekige muuropeningen en de omlijsting van de korfbogige koetspoort rechts. Licht verdiepte kozijnen: vensters met kruis- en kleine roedeverdeling (oorspronkelijk ?); paneeldeur met strekse tussendorpel en tweedelig bovenlicht met kleine roedeverdeling. Laag arduinen deurbordes; trede met afgeronde hoeken. Houten gootlijst op modillons. Links aandak met zinkbekleding.

Deels behouden interieur, vooral met late Lodewijk XVI-inslag in de kamers aan de straatzijde (begane grond, bovenverdieping): stucplafond met aflijnende tandlijst, paneeldeuren onder meer vleugeldeuren met deurstuk, marmeren en houten schouwen onder meer met figuratief geschilderd medaillon op de mantel; ook rondboognis met vereenvoudigde schelpvulling (bovenverdieping). Aan de zijde van de koetsdoorgang: een driedelige kozijnconstructie waarvan de centrale deur en de vensters (schuiframen) met accoladebogige tussendorpel.