Vredegerecht. Lokaal ook het 'Huis Van Merris' genoemd naar de voormalige bewoners, onder meer de welbekende Jules Van Merris (1831-1899), voormalig schepen en liberaal volksvertegenwoordiger. Het pand fungeert als vredegerecht sinds 1921. Herenhuis in Lodewijk XVI-stijl naar ontwerp van de Rijselse architect Thomas Gombert (1725-1801). Deze laatste was ook de ontwerper van hotel Merghelynck (1774) in Ieper, dat na de Eerste Wereldoorlog naar het oorspronkelijke uitzicht gereconstrueerd werd. Het vredegerecht werd hersteld na de Tweede Wereldoorlog. Achterliggende tuin met koetshuis, en aanpalend rechter huis, verdwenen voor de verbreding van de Hondstraat.
Enkelhuis van zeven traveeën en twee bouwlagen onder pseudo-mansardedak met leien (nokrichting parallel aan de straat), uit het laatste kwart van de 18de eeuw. Lijstgevel opgetrokken uit geschaafde gele bakstenen van klein formaat met smal voegwerk. Sokkel vormende begane grond met plint en spouwgaten. Middenrisaliet van drie traveeën geordonneerd door kolossale pilasters voorzien van voluutkapiteel met festoen; bekronend driehoekig fronton met oculus, opgenomen tussen de attiek met balustrade bekroond door siervazen. Gekornist eenvoudig hoofdgestel met architraaf (baksteen), onversierd fries en houten kroonlijst op geprofileerde consoles met tussenliggende rozetten. Licht getoogde muuropeningen in geriemde omlijsting met oren, onder gebogen druiplijst met gestrekte uiteinden. Merkwaardig is de lokale vertolking in baksteen van doorgaans in natuursteen uitgevoerde Lodewijk XVI-motieven, zie de baksteensculpturen van de borstwering: spiegels met rozetten tussen gecanneleerde pilastertjes, afgelijnd door een palmettenfries aansluitend bij de tandlijst van de lekdrempels; in het middenrisaliet, bijkomende festoen- en acanthusbladversieringen. Voorts omlijst een soortgelijk festoen met strik de oculus van het fronton. Hoge vleugeldeur met panelen en bovenlicht met versierde beglazing (19de eeuw). Vlak gehouden achtergevel van gewone gele baksteen. Rechter zijgevel met vernieuwd bakstenen gevelparement als gevolg van de nieuwe hoekfunctie.
Deels behouden interieur. Groot salon (zittingszaal) in Directoirestijl met stucplafond, marmeren schouw, sokkellambrisering, en vleugeldeuren waarvan de deurstukken onder meer versierd zijn met gevleugelde leeuwen. Twee kleine salons met gelijkaardige bestanddelen, doch meer beïnvloed door de empirestijl. Voorts, houten trap met balusters, deuren met versierde koperen knoppen, en drie bewaarde marmeren schouwen op de bovenverdieping, allemaal in Lodewijk XVI-stijl.
- LEEWERCK E. 1985: Vroegere openbare tuin in Poperinge, Aan de Schreve XV.4, 2-5.
- TILLIE W 1975: Historische gevels en gebouwen, Monumentenjaar 1975, Poperinge, 49-50.