is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Veldkapel Onze-Lieve-Heertjesbos en kapelhof
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Veldkapel Onze-Lieve-Heertjesbos met omgeving
Deze bescherming is geldig sinds
omvat de aanduiding als beschermd monument Veldkapel Onze-Lieve-Heertjesbos
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Veldkapel Onze-Lieve-Heertjesbos
Deze vaststelling was geldig van tot
Veldkapel 'Onze-Lieve-Heertjesbos' uit de tweede helft van de 18de eeuw, beschaduwd door linden en deels omringd met een doornhaag. De kapel is gelegen bij een laag 19de-eeuws hoevetje waarvan het boerenhuis aanleunt bij het langgestrekte type. Het gaat om een koortskapelletje, een volkse bedevaartplaats van oude oorsprong voornamelijk bezocht tijdens de Goede Week.
Bakstenen gebouwtje op rechthoekige plattegrond; afdekking door middel van een kort overstekend zadeldak met Vlaamse pannen. De witgekalkte puntgevel is bekroond met een ijzeren kruis. Classicistische inslag, te zien aan de geblokte pilasters van de ingang. Gecementeerde achter- en zijgevels.
Witgekalkt interieur met bepleisterd tongewelf. Houten muurbanken in het portaal. Houten afsluiting met spijlen waarachter vier gesuperposeerde, getoogde nissen. De kapel bevat onder meer beelden van 'Onze-Lieve-Vrouw met kind', Sint-Dominicus (?), en een centrale 'Christus op de koude steen' (18de eeuw ?).
Bron: DELEPIERE A.-M. & HUYS M. 1989: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie West-Vlaanderen, Arrondissement Ieper, Kanton Poperinge, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 11n2, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Delepiere, Anne Marie; Huys, Martine
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
De beplante kapelhof van Onsherensboompje bevindt zich op een moeilijk te vinden locatie. Op het einde van een voetwegel die begint bij de Provenseweg en eindigt in de buurt van twee kleinere boerderijtjes, ligt de beplante kapelhof van de veldkapel Onze-Lieve-Heertjesbos, één van de weinige sites met fetisjbeplanting in Vlaanderen. De beplanting omhelst opgaande bomen zoals populier, linde en haagbeuk en een meidoornhaag. In een publicatie (Giraldo 1989) waarin de situatie van 1986-1988 wordt beschreven staat een inventarisatie van de op de site aangetroffen attributen: hemden, onderlijfjes, zijden en wollen halsdoeken, handdoeken, zakdoeken, kindermutsjes, kousen, slabbetjes, dassen, watten, lintjes, koortjes, haarklissen, fopspenen, schoentjes, pantoffels, armbanden, rozenkransen, alles samen verscheidenen honderden exemplaren. Vroeger kon men geregeld een korset zien hangen. Rond de boomstammen werden draden gespannen, waaraan eveneens lintjes en flarden werden vastgeknoopt; hetzelfde gebeurde aan de draden die door de haag liepen of gewoon aan de takken van de haag. Sommige bedevaarders bevestigden hun offers met een wasknijper. Geregeld vonden de kapelbewakers attributen aan de grille in de kapel gebonden die dan stante pede werden los geknoopt en naar de haag werden overgebracht. Tijdens de inventarisatie van 2006 werd vastgesteld dat de attributen enkel nog werden opgehangen in de meidoornhaag.