Het terrein, dat ten tijde van de Ferrariskaart binnen de zuidwestelijke grenzen van de Sixtusbossen lag, werd in de eerste helft van de 19de eeuw door een aantal dreven in rechthoekige percelen ontsloten om aan bosbouwexploitatie te doen. De Atlas der Buurtwegen (1841) laat zien dat hier ook al een eerste woning ligt. De aanduiding “campagne” doet vermoeden dat het om een buitenverblijf gaat, ook de latere hoofddreef van het domein is hier al weergegeven. Het park dat vermoedelijk samen met of kort na de bouw van het landhuis in 1853 werd gerealiseerd, wordt in 1861 kadastraal geregistreerd.

Op de topografische kaarten van 1861 en 1883 is het park met aanleg in landschappelijke stijl weergegeven. Het landhuis ligt centraal in het domein met ten westen de naastgelegen vijver met eilandje. De hoofdtoegang vertrekt van aan de Provenseweg en brengt de bezoeker over een 1,5 km lange dreef tot aan het landhuis. Het domein met open ruimte rond het landhuis en omgevend parkbos, wordt doorsneden door een kronkelend padenpatroon. In de westelijke punt van het domein ligt de ‘Drogenbroodberg’, een kunstmatige heuvel met paviljoen. Ten noorden van het landhuis ligt de ommuurde moestuin. Op de topografische kaart van 1911 is het padenpatroon vereenvoudigd en zorgt een groter aandeel aan open grasland voor meer zichtassen binnen en buiten het domein, onder meer naar het kerkje van het gehucht ‘Het Vogeltje’. Op deze kaart wordt voor de eerste maal de achtvormige grachtenstructuur met drie eilandjes afgebeeld. Deze structuur werd aangelegd in een natuurlijke bocht van de Haringenbeek en omsluit drie eilanden. Het eerste grote, vierkante eiland geeft toegang tot een tweede met de Jagersgrot. In het zuiden bevindt zich nog een klein rond eilandje.

Na 1930 komt het domein in handen van de Zusters van Liefde uit Kortemark die naast een sanatorium en kapel ook een dokterswoning naar ontwerp van architect Alfons Van Coillie laten bouwen. Een deel van de vijver wordt opgevuld zodat het eilandje met ijskelder nog maar deels door water omgeven is. Op het grote eiland ten westen van het eiland met de Jagersgrot wordt een in 1933 een Mariagrot geconstrueerd. De ruimte voor de grot krijgt een bijhorende beplanting van in kruisvorm aangeplante lindebomen. In de tweede helft van de 20^ste eeuw wordt de hoofdtoegang verlegd naar de Krombeekseweg

Heden park in landschappelijke stijl met rondom het landhuis gazon en deels gewijzigde en ingekrompen vijver met eilandje en schiereiland met ijskelder. Omgevend parkbos en bomengroepen (onder meer van taxus en levensboom). Deels bewaarde moestuinmuur. Toegangspoort, gekend als de 'Chinese Poort' aan de noordwestelijke zijde van het kasteeldomein. Recente aanleg en aanplantingen door landschapsarchitect Geert Bossaert.

Aan de oostgrens van het domein ligt in een zichtas vanaf het landhuis op een kunstmatig opgehoogde heuvel het ronde tuinpaviljoen. Deze open ronde tempel, een monopteros, rust op een fundering van imitatierotsen. Mogelijk is de tempel tevens een ontwerp van architect Croquison.

Ten noordoosten van de grote vijver ligt aan de rand van het park nog een mottestructuur, gekend onder het toponiem ‘Geesteswal’. De vrijwel ronde aarden heuvel met een diameter van ongeveer twintig meter en een hoogte van circa vier meter is omgeven door een grachtenstructuur en twee opgehoogde rechthoekige terreinen.

Het waterbeheer werd historisch geregeld door twee stuwen. Eén stuw bevindt zich aan de grote vijver, een tweede aan de grachten rondom de eilanden met jagersgrot. In het westelijke en het zuidelijk deel van het park is nog een rabattenstructuur aanwezig, vermoedelijk uit de periode van de vroegere bosontginning vóór het ontstaan van het kasteeldomeinen. Langs de zuidwestzijde sluit een geschoren geschoren gelegde haagbeukhaag het domein af.

Tijdens een inventarisatie in 2012 werden volgende bomen genoteerd:
(Het cijfer in vet geeft de stamomtrek in cm, standaard gemeten op 150 cm hoogte).

1. Gewone beuk (Fagus sylvatica) 525
2. Grauwe abeel (Populus x canescens) 283
3. Moerascypres (Taxodium distischum) 300
4. Zilverlinde (Tillia tomentosa) 390
5. Grauwe abeel (Populus x canescens) 328
6. Reuzenlevensboom (Thuja plicata) 265
7. Zomerlinde (Tillia platyphyllos) 276
8. Tamme kastanje (Castanea sativa) 392
9. Tamme kastanje (Castanea sativa) 380
10. Tamme kastanje (Castanea sativa) 357
11. Tamme kastanje (Castanea sativa) 438
12. Bruine beuk (Fagus sylvatica ‘Atropunicea’) 262

Omstreeks 1930 werd in het kasteel door de Luikse liftenbouwer een personenlift in een halfopen schacht geplaatst. Deze elektrische lift met metalen ophangsysteem ontsluit vier niveaus en biedt plaats aan zes personen (nominale last: 450 kg). Een metalen hekwerk sluit de open voorzijde af. De stalen harmonicadeuren op de vier bordessen steken in een stalen frame met een decoratieve bekroning die ‘Jaspar’ als constructeur vermeldt. De oproepknop bij deze bordesdeuren zijn origineel. Een stalen harmonicadeur geeft toegang tot de houten liftkooi, die wordt gekenmerkt door eenvoudige houten paneelwanden en een houten vloer. Het plafond is samengesteld uit houten panelen met centraal een (niet-origineel) verlichtingselement. Tegen een zijwand is het origineel bedieningspaneel nog deels bewaard. Aan de achterwand prijkt een metalen naamplaatje met de vermelding ‘Ascenseur Jaspar Charge 6 personnes’. In de machinekamer op de zolderverdieping zijn de originele kabeltrommel en de bijhorende elektromotor met het naamplaatje van liftenbouwer ‘Ascenseur Jaspar Liège’ en vermelding van de specifieke technische gegevens (Moteur type: CA41VIG, N° : 86278, PP.: 6, Tours: 1000, Stator: V. 220, 3 Phases, 50 Periodes, Couplace, Rotor) bewaard.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog deed het kasteeldomein dienst als hoofdkwartier voor diverse Britse eenheden en dat liet enkele sporen na.

Het platte dak en de vlakke omgeving van De Lovie leende zich uitstekend als observatiepost: er werden richtinggevende koperen plaatjes aangebracht met de namen van dorpen en steden van het front en het achterland in de opening van het valluik naar het dak van het kasteel. Er is een ijzeren haak bewaard, die tijdens de Eerste Wereldoorlog werd aangebracht in een boomstam in het park voor de bevestiging van telefoondraden.

• BOGAERT N. & DECOODT H. 2002-2005: Inventarisatie van het Wereldoorlogerfgoed in de Westhoek, project in opdracht van de provincie West-Vlaanderen, “Oorlog en Vrede in de Westhoek”, en Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, Afdeling Monumenten en Landschappen.

Het grottencomplex van veldsteen, de zogenaamde jagersgrot, werd naar verluidt opgetrokken in 1912. De grot bevindt zich ten zuidwesten van het kasteel op een eiland gevormd door omringende waterpartijen. De deels ondergronds en deels bovengronds gelegen grot bestaat uit een manshoge wandelgang die in een bocht langs de waterlijn loopt. Verscheidene muuropeningen kijken uit op het water.