Het 'Blauwhuis', volgens het archief van de familie van Gistel, teruggaand op het 'Blauwhuis' of ''t Huus van plaisance', gebouwd circa 1537. In 1595 werd het aangekocht door Filip van Gistel, gehuwd met Maria van Halewijn. Een prent van circa 1730, door Ant. Vanpeperstraete, beeldt vermoedelijk de toestand af van kort na de verbouwing van circa 1675-1740, waarbij de omwalde herenhofstede tot herenhuis met nieuwe toegangspoort richting Haringe-kerk, werd ingericht. Circa 1770 werd, door de familie Ryckaseys, tegen de oostelijke gevel van het oude 'Blauwhuis' een vleugel onder mansardedak aangebouwd. In 1849 werd het oude 'Blauwhuis' afgebroken en door een recent woonhuis vervangen.

Het aanbouwsel van 1770 is heden nog bewaard: eindvleugel van vier traveeën en één bouwlaag onder afgewolfd mansardedak (mechanische pannen) voorzien van twee klimmende dakkapellen; verankerde, rode baksteenbouw met gebruik van gele baksteen voor de afwerking van strekken, hoekbanden, deur- en vensteromlijstingen. Sporen van brede, rondbogige ontlastingsboog boven een rechthoekige kelderopening in de rechter zijgevel. Oorspronkelijk getoogde vensteromlijstingen, te zien aan de sporen, heden dichtgemetseld of voorzien van een recent raam. Beluikt kozijnvenster met schuifraam in een getoogde omlijsting, in de rechter zijgevel. Recente deur in bewaard kozijn met geprofileerde, gebogen tussendorpel, verdiept in een getoogde omlijsting.

Ten zuidoosten: voormalig 19de-eeuws (?) schuurtje met aanleunend stalgedeelte onder gebogen afgewolfd zadeldak (golfplaten) met overstekende dakrand op houten modillons; klimmend, beluikt dakvenster aan de oostelijke zijde. Rode baksteenbouw met resten van stijl- en regelwerk voorzien van bakstenen vullingen. Gekoppelde tweedelige staldeuren in een gezamenlijk kozijn.