is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Semi-gesloten hoeve
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Semi-gesloten hoeve: omgeving
Deze bescherming is geldig sinds
omvat de aanduiding als beschermd monument Semi-gesloten hoeve
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Semi-gesloten hoeve
Deze vaststelling was geldig van tot
In de tweede helft van de 19de eeuw ontstaan uit een hoeve met losstaande bestanddelen, zoals afgebeeld in de Atlas van de Buurtwegen (1844). De oude kern (eerste helft 19de eeuw) is de noordwestelijke vleugel, achteraan het erf. Gebouwen in stijl- en regelwerk met wit overkalkte, lemen vullingen op een bakstenen stoel; zadeldaken (Vlaamse pannen). Woonhuis in de noordwestelijke vleugel, achteraan het erf. Door het aanbouwen van een schuur haaks op de voorgevel van deze vleugel is de rest van de oorspronkelijke ordonnantie niet meer te achterhalen. Het woonhuis is voorzien van twee vensters, twee zoldervenstertjes, een woonhuisdeur en een lage kelderdeur. Pannen beschieting van de zuidwestelijke zijgevel. Vleugel aan straatzijde uit de tweede helft van de 19de eeuw, met centrale inrijpoort, paardenstal links ervan, en een stal en een varkensstal aan de andere zijde; alleen in laatstgenoemde stal is het stijl- en regelwerk behouden; de rest is versteend. Pannen beschieting van de zuidwestelijke zijgevel. De zuidwestelijke stal is recent versteende. 19de-eeuwse dwarsschuur haaks op de oude noordwestelijke vleugel. Het ten dele versteende bakhuis bevindt zich aan straatzijde, buiten het erf.
Bron: PAUWELS D. & SCHLUSMANS F. met medewerking van MUYLDERMANS E. & ROMBOUTS J. 1999: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Tongeren, Kanton Borgloon, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 14n4, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Aansluitend bij het erf ligt ten noordwesten een omhaagde hoogstamboomgaard die al aanwezig is op de topografische kaart uit de eerste helft van de 20ste eeuw. Links naast het terrein bleef de aanzet van een systeem van veldwegjes uit de 19de eeuw bewaard.