Gerestaureerde hoeve, als langgestrekt (nok parallel aan de straat) aangegeven in de Atlas van de Buurtwegen (1844), in de tweede helft van de 19de eeuw uitgegroeid tot een U-vormig geheel door toevoeging van de dwarsschuur en de varkensstal, met de open zijde van het erf naar de noordoostelijke zijde. Gebouwen in stijl- en regelwerk met witgekalkte, lemen vullingen, onder zadeldaken (Vlaamse pannen). De oude kern is het woonhuis, mogelijk nog daterend uit de eerste helft van de 19de eeuw, aan de noordwestelijke zijde van het erf. Negen traveeën en een bouwlaag, op bakstenen stoel, verhoogd in de laatste travee. Muuropeningen van links naar rechts: voormalige staldeur, twee bolkozijnen en een zolderluik, woonhuisdeur, zolderluik en recent poortje. Ten zuidwesten dwarsschuur en stal van drie traveeën, met vergroting onder doorlopende dakhelling naar voren toe in de eerste travee; schuurpoort en staldeur. Ten zuidoosten, aan straatzijde, varkensstallen in grotendeels versteend, witgekalkt stijl- en regelwerk. Voormalig bakhuis ten westen, buiten het erf, met resten van het oorspronkelijke stijl- en regelwerk. Waterput in de zuidhoek van het erf.