Gesloten hoeve uit de tweede helft van de 19de en het eerste kwart van de 20ste eeuw, met restanten uit de tweede helft van de 18de eeuw; erf niet toegankelijk. Op de Ferrariskaart (1771-77) en in de Atlas van de Buurtwegen (1844) afgebeeld als een L-vormig gebouw.

Het neoclassicistische boerenburgerhuis uit midden 19de eeuw is een dubbelhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak met licht gewijzigde dakhelling. Licht verhoogde begane grond; gecementeerde plint waarin twee kalkstenen keldergaten. Licht getoogde vensters op hardstenen lekdrempel. Rechthoekige deur in hardstenen omlijsting met geprofileerde druiplijst en neuten; origineel houtwerk; bovenlicht met smeedijzeren versiering. Tegen de linkse zijvleugel een oude perelaar.

Rechts van het woonhuis poortgebouw met bakstenen rondboogpoort (eerste kwart 20ste eeuw). In de zuidvleugel een dwarsschuur onder zadeldak (Vlaamse pannen). De gevelsteen in de oostelijke zijgevel met inscriptie PWANIE 1886 verwijst naar de verstening van de oostelijke helft; de westelijke helft in vakwerk met versteende vullingen is een overblijfsel uit de tweede helft van de 18de eeuw. In de westelijke vleugel bakstenen dienstgebouw met getoogde muuropeningen, vermoedelijk ook van 1886.