Rest van een langgestrekte hoeve uit de tweede helft van de 18de eeuw, nok loodrecht op de Hoepertingenstraat, als dusdanig aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77). Midden 19de eeuw, zie Atlas van de Buurtwegen (1844), was de hoeve reeds verdeeld; alleen het gedeelte aan de Hoepertingenstraat behield zijn oorspronkelijke vorm, en werd in het eerste kwart van de 20ste eeuw voorzien van een dienstgebouw rechts.

Drie resterende traveeën en een bouwlaag onder zadeldak (Vlaamse pannen); pannen beschieting van de zijgeveltop aan de Hoepertingenstraat. Stijl- en regelwerk met bakstenen vullingen. Een klein, beluikt kozijn aan de zijde van de Langegrachtstraat, waaruit blijkt dat dit de oorspronkelijke achtergevel was. Midden 19de eeuw werden de muuropeningen in de zijgevel aan de Hoepertingenstraat toegevoegd: beluikte houten vensters en dito deur met oorspronkelijk houtwerk in neoclassicistische stijl.