Resterend gedeelte van een gesloten hoeve, in de Atlas van de Buurtwegen (1844) weergegeven als de grootste hoeve van het dorp. Mogelijk gaat het hier om de resten van het kasteel van de heerlijkheid Haebroek, een Loonse heerlijkheid op het grondgebied van Kerniel, in 1540 eigendom van de ridder van Meuwen, in de 17de eeuw bewoond door Arnold de Mombeeck en in de 18de eeuw eigendom van graaf de Borchgrave van Bovelingen (Mechelen-Bovelingen onder Heers). Van 1840 tot 1920 functioneerde hier naar verluidt de Sint-Bernardbrouwerij. Van het oorspronkelijke gesloten complex rest na deling van het goed alleen het noordelijke gedeelte. De oude kern blijkt uit de hergebruikte muurankers (smeedijzer met krullen), uit de 17de eeuw, en de op een aantal plaatsen hergebruikte 18de-eeuwse materialen. Bakstenen gebouwen onder zadeldaken.

Inrijpoort met aansluitende stal in de noordoostelijke vleugel aan straatzijde, het geheel daterend uit de tweede helft van de 19de eeuw. Aan straatzijde een bakstenen rondboogpoort; de basis van de linkse post wordt gevormd door een kalkstenen blok met (nu omgekeerd) decoratief reliëf (16de eeuw?); in de linker wand van de doorgang zijn mergelstenen blokken bewaard of hergebruikt. De aansluitende stal heeft aan erfzijde een poortje met houten latei en hergebruikte kalksteenblokken als posten. Woonhuis van vier traveeën en anderhalve bouwlaag met aansluitende stal van een travee, met ordonnantie uit het eerste kwart van de 19de eeuw. Het gebouw werd verlaagd, zie een gedeelte van de muurvlechtingen van de oorspronkelijke dakhelling in de noordoostelijke zijgevel. De oorspronkelijke muuropeningen zijn de vensters en de deur in een vlakke kalkstenen omlijsting met verankerde latei, en de drie zolderluiken in houten kozijn. In de achtergevel, vier kleine, getraliede en geprofileerde houten kozijnen en een deur zoals in de voorgevel. In de noordoostelijke zijgevel, twee houten zolderkozijnen in de geveltop, en twee gedichte vensters in kalkstenen omlijsting. Aansluitend bij deze gevel, buiten het erf, een bakstenen stal uit de tweede helft van de 19de eeuw met getoogde, bakstenen muuropeningen.

Achteraan het erf, in de zuidwestelijke vleugel, dwarsschuur onder zadeldak (gedeeltelijk Vlaamse pannen). Vergroting naar voren toe van het linkse gedeelte, onder doorgetrokken dakschild. Rechthoekige poort onder houten latei.