Gelegen aan een heden op de snelweg doodlopend zuidoostelijk deel van de Hooghuisweg, opgetrokken in de eerste helft van de 16de eeuw, vermoedelijk circa 1500. Eertijds deel van een hoeve die in archivalische bronnen uit de 17de eeuw achtereenvolgens Wijnants-, Mols- en Torfhoeve werd genoemd. In een schepenakte van 1615 omschreven als "..hoeve metten steynen huijse, schuere, stalle, hovenvuer, borreputte, gronden ende allen anderen toubehoorten...".

Vermoedelijk werd in de loop van de 17de eeuw tegen de zuidwestelijke gevel van het hoogdeel een haaks volume onder zadeldak aangebouwd (zie bouwsporen in situ), mogelijk een keuken of stookplaats die in de 18de en 19de eeuw (onder meer circa 1876) grondig aangepast werd tot de huidige constructie. Midden 18de eeuw was er een belangrijke verbouwing waarbij het open karakter van de 16de-eeuwse vensterschikking verdween en een nieuwe deur werd aangebracht.

De 18de-eeuwse aanpassingen hadden eveneens een impact op het interieur: door middel van een boogconstructie van het hoogdeel naar het 17de-eeuwse bijgebouwtje werd de begane grond opengewerkt, kruisvensters werden gedicht voor het bouwen van nieuwe schouwlichamen en de laatgotische trappen werden verwijderd ten voordele van een nieuw circulatiesysteem tussen hoog- en laagdeel.

In de 19de eeuw werden nogmaals vensters aangepast en werd er gewerkt aan balklagen en binnenschrijnwerk. De ten zuidoosten aangebouwde schuur, gesloopt in 1988, en het aanbouwsel aan de hele zuidwestzijde klimmen op tot een grondige verbouwing van circa 1876 en veroorzaakten een architectonische schaalverandering van het laatmiddeleeuwse concept door het onder één dak brengen van het lage gedeelte en het aanbouwsel en door de monumentaliteit van de schuur.

Bak- en zandstenen gebouw onder steile pannen zadeldaken (nokrichting loodrecht op de Mechelsesteenweg, Vlaamse pannen), in architectonische verhoudingen, structuur en details aansluitend bij de laatmiddeleeuwse burgerlijke bouwkunst. Hoofdvolume van twee traveeën en twee bouwlagen met nagenoeg vierkante plattegrond en ten zuidoosten trapgevel met bewaarde aanzetten van de overhoekse topstukken, ten noordwesten aansluitend lager volume van drie traveeën en één bouwlaag met een ruime halfgrondse keldering.

De daktimmers, de interieur- en gevelbehandeling wijzen op een gelijktijdige bouwperiode van de beide volumes. Verankerde lijst-, trap- en puntgevels met speklagen, hoekblokken, steigergaten en deels gedichte kruis-, klooster- en bolkozijnen, voorts aangepaste rechthoekige muuropeningen. Hoog volume met gecementeerde noordwestelijke puntgevel op schouderstukken, zuidoostelijke trapgevel met overhoekse topstukken en gedichte duivengaten ter hoogte van de eerste geleding.

Verspringende noordoostelijke lijstgevel met keldervenster en 18de-eeuwse rococodeur. Schouderboogdeur in groen geschilderde arduinen omlijsting onder sierlijk bovenlicht met rocaillemotieven en brede gebogen waterlijst. Noordwestelijke tuitgevel met rechthoekige keldervensters en gedichte opkamervensters. Eenvoudige bakstenen zuidwestgevel met rechthoekige vensters.