Gesloten hoeve, gelegen op de plaats van het kasteel Montferrant. Montferrant, voor het eerst vermeld in 1240, was een belangrijk allodiaal riddergoed. In 1315 wordt het vermeld als een Brabants leen. Het geslacht de Montferrant was één van de aanzienlijkste adellijke families van Haspengouw. Guillaume-Arnold (+ 1682) was de laatste de Montferrant die het kasteel van Batsheers bewoonde. Na die tijd raakt het in verval.
De Ferrariskaart (1771-77) toont op de plaats van de huidige hoeve een L-vormig gebouw, waarvan de noordvleugel een woonhuis was, de oostvleugel een schuur; het eigenlijke kasteel was een U-vormig complex ten noorden hiervan; het geheel was aan de noord-, oost- en westzijde (gedeeltelijk) van een omgrachting voorzien.
In de Atlas van de Buurtwegen (1843) wordt de site Oud Kasteel Ferme genaamd; de omgrachting is verdwenen, evenals een gedeelte van de westvleugel van het kasteel; het L-vormige gebouw heeft zich ontwikkeld tot een semi-gesloten hoeve. In de loop van de tweede helft van de 19de of de 20ste eeuw evolueerde zij tot volledig gesloten, de gebouwen rondom een gekasseid erf.
Het kasteel is thans volledig verdwenen. Van de gebouwen, aangeduid op de Ferrariskaart rest slechts het woonhuis van de hoeve, daterend van circa 1775; de schuur werd afgebroken; in de huidige, recente schuur aan de westzijde van het erf bevindt zich een mergelstenen gevelsteen, afkomstig van deze oude schuur, met opschrift: I R D/ A O/ 173[?]7. De huidige stal, ten oosten van het erf, en de poortvleugel zijn waarschijnlijk recente versteningen van vakwerkgebouwen.
Woonhuis van het dubbelhuistype, zes traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (Vlaamse pannen), achteraan het erf. Bakstenen gebouw op licht verhoogde begane grond. De linkertravee is de opkamer. Getoogde, beluikte vensters in een kalkstenen omlijsting met sluitsteen en sponningbeloop; het opkamervenster heeft een omlijsting van hergebruikt materiaal: gebouchardeerde kalksteenblokken. Getoogde deur in een kalkstenen omlijsting met sluitsteen, tussendorpel en neuten.
de BORMAN C. , Monferant. L'ancien Pays de Looz, 1, 1897, p. 33-34, 41-42.
MALCORPS A., Montferrant, een Limburgs epos. Het Oude Land van Loon, 12, 1957, p. 37-56.
STRAVEN F., Encore Monferant. L'ancien Pays de Looz, 1, 1897, p. 48-50.
Bron: PAUWELS D. & SCHLUSMANS F. met medewerking van MUYLDERMANS E. & ROMBOUTS J. 1999: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Tongeren, Kanton Borgloon, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 14n4, Brussel - Turnhout. Auteurs: Schlusmans, Frieda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)