Ruime, gesloten hoeve, ontstaan uit een hoeve met losstaande bestanddelen, zie Ferrariskaart (1771-77), die zich in de eerste helft van de 19de eeuw tot semi-gesloten ontwikkelde, zie Atlas van de Buurtwegen (1844).

Alleen het woonhuis heeft een 17de-eeuwse kern (silexplint), en een gedeelte van de schuur, achteraan het erf; de poortvleugel werd toegevoegd in de eerste helft van de 19de eeuw, en voor kort vrijwel volledig vernieuwd; de stalvleugel aan de zuidwestzijde van het erf dateert uit de tweede helft van de 19de eeuw. Het erf kon niet bezocht worden. Bakstenen gebouwen onder zadeldaken (Vlaamse pannen), rondom een rechthoekig erf.

Het woonhuis heeft een plint van silex, die over een gedeelte van de poortvleugel doorloopt. Zijgevel met aandak en vlechtingen; twee rechthoekige vensters, voorheen beluikt, in een kalkstenen omlijsting van hergebruikt materiaal; klein, gecementeerd zoldervenster erboven.