De huidige kerk werd gebouwd in 1839 onder het pastoraat van M.G. Jacobs, ter vervanging van een oudere kerk. De toren wordt herbouwd in 1857-72 naar ontwerp van H. Jaminé (Hasselt). Restauratie en vergroting door de bouw van het transept in 1925 naar ontwerp van J. Deré. De kerk ligt temidden van het ommuurde kerkhof.

De plattegrond beschrijft een éénbeukige kerk van drie traveeën met uitgebouwde westtoren, geflankeerd door kapellen; transept van één travee en koor van één travee met vlakke sluiting; sacristie tegen de oostgevel van het koor.

Eenvoudige, neoclassicistische kerk van baksteen onder zadeldaken (leien), voozien van rondboogvensters. De toren heeft in de westgevel een rondboogportaal in een hardstenen omlijsting met geprofileerde druiplijst, bekroond met een kruis; doorlopende, hardstenen imposten; erboven een oculus in hardstenen omlijsting met uurwerk; in elke zijde een rondboogvormig galmgat; ingesnoerde naaldspits (leien). De flankerende kapellen hebben elk een oculus in de zijgevel. Getoogde vensters in het koor. De sacristie is voorzien van rondboogvormige muuropeningen.

Het interieur werd aangepast in 1970. Mobilair: Beeld van Sint-Michaël, gepolychromeerd hout (16de eeuw); beeldengroep met Sint-Martinus en bedelaar, gepolychromeerd hout (17de eeuw); beeld van Sint-Amandus, terracotta (18de eeuw); beeld van Sint-Rosa van Lima, terracotta (18de eeuw); processiemadonna, volkskunst (19de eeuw).

Hoofdaltaar, eik (eerste helft 19de eeuw) met tabernakel, eik, rococo (midden 18de eeuw). Preekstoel, eik (eerste helft 19de eeuw). Biechtstoel, eik (eerste helft 19de eeuw). Doopvont van hardsteen, met deksel van messing (circa 1840). Glasramen (eind 19de of eerste kwart 20ste eeuw).

Enkele 18de-eeuwse grafkruisen uit het kerkhof bevinden zich thans in het Openluchtmuseum van Bokrijk.