Gesloten hoeve, in de Atlas van de Buurtwegen (1843) aangeduid als een L-vormig complex, genaamd Maison de Stroven.
De oude kern is het woonhuis uit de 18de eeuw, ten noordwesten van het erf, en de haaks erop aansluitende stal en dwarsschuur in de zuidwestvleugel, uit de 18de of eerste helft 19de eeuw. De overige gebouwen zijn begin 20ste-eeuwse dienstgebouwen van baksteen. Gekasseid erf.
Woonhuis onder steil zadeldak (nok loodrecht op de straat, Vlaamse pannen). De gecementeerde voorgevel behield mogelijk het oorspronkelijke vakwerk. De overige gevels zijn versteend. De stal en dwarsschuur zijn eveneens versteend, doch behielden hun oorspronkelijke volumes. Zadeldaken (Vlaamse pannen).
Bron: PAUWELS D. & SCHLUSMANS F. met medewerking van MUYLDERMANS E. & ROMBOUTS J. 1999: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Tongeren, Kanton Borgloon, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 14n4, Brussel - Turnhout. Auteurs: Schlusmans, Frieda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)