Gesloten hoeve met oude inplanting, als U-vormig opgetekend in de Ferrariskaart (1771-77). Het oudste gedeelte is de noordelijke dwarsschuur, waarschijnlijk uit de eerste helft van de 19de eeuw: deze vleugel staat als enige aangeduid in de Atlas van de Buurtwegen (1844); er worden na het midden van de 19de eeuw delen bijgevoegd, want het woonhuis wordt in 1872 door een brand verwoest; een gedeelte van de schuur wordt dan versteend en als woonhuis ingericht. De overige delen zijn minder interessant en ontstonden in verschillende perioden in de tweede helft van de 19de eeuw en het eerste kwart van de 20ste eeuw, wat de onregelmatige vorm van het erf verklaart.

Woonhuis en dwarsschuur in een ruim gebouw van vier traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (Vlaamse pannen). Stijl- en regelwerk met lemen vullingen. De voorgevel van het woonhuisgedeelte werd versteend, evenals beide zijgevels. Het woonhuis is voorzien van getoogde vensters; rechthoekige deur in een hardstenen omlijsting op neuten. De schuur met rechthoekige poort in houten kozijn.