is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Pastorie Sint-Martinusparochie
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Pastorie
Deze vaststelling was geldig van tot
In 1666 wordt voor de eerste maal een pastorie vermeld, die in 1700 en 1712 als zeer klein beschreven wordt. Onder het pastoraat van Jean-Chrétien Vandermeer (1762-1783) wordt de pastorie in 1772 heropgebouwd. Restauratie in 1900 door Geens.
Enkelhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak; gewijzigde dakhelling. Beschilderde bakstenen gevel met gepikte plint; op de deur na gaat de ordonnantie waarschijnlijk terug op de restauratie door Geens. Rechthoekige vensters met hardstenen lekdrempels. Getoogde deuromlijsting van kalksteen met kalkstenen tussendorpel; oorspronkelijke trekker; houtwerk uit de 19de eeuw; op de tussendorpel het chronogram ConCorDIa eXaLtantUr MInUta (1772). Ook de deur in de achtergevel draagt een opschrift waarvan slechts enkele letters leesbaar zijn: EX [GRANDI INCOLARUM AFFE]CTU.
Links een dienstgebouw uit de 19de eeuw met hergebruikte kalksteen in één deur- en vensteromlijsting.
Bron: PAUWELS D. & SCHLUSMANS F. met medewerking van MUYLDERMANS E. & ROMBOUTS J. 1999: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Tongeren, Kanton Borgloon, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 14n4, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)