Langgestrekte hoeve onder zadeldak (nok parallel met de straat, Vlaamse pannen) uit de eerste helft van de 19de eeuw, later als dienstgebouw gebruikt; thans met recenter woonhuis uit het eerste kwart van de 20ste eeuw.

Aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77) als een nederzetting met drie losstaande bestanddelen en boomgaard, in de Atlas van de Buurtwegen (1846) als een langgestrekte hoeve met losstaand L-vormig element aan de straatzijde.

Stijl- en regelwerk met deels lemen, deels bakstenen vullingen en veel recent plaatmateriaal als bedekking. Waarschijnlijk gewijzigde ordonnantie.