Neoclassicistisch dubbelhuis met gecementeerde voorgevel maar met een oudere 17de-eeuwse kern.

Historiek

De woning wordt reeds weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778), als grote L-vormige constructie, mogelijks met inbegrip met het tegenwoordig rechts naastliggende pand en met een lange aansluitende vleugel langsheen de Omstraat. Het primitief kadaster (1840-1844) toont een smaller pand, met het huidige breedhuis langsheen het Kerkplein, daarbij aansluitend een korte achterwaartse vleugel links en rechts van een achtererf. Achter dit U-vormige geheel, dat mogelijks ten gevolge van een interne opdeling minder breed is dan de Ferrariskaart laat vermoeden, wordt een tweede U-vorm weergegeven, in spiegelbeeld met het eerste, maar volledig vrijstaand, zodat een quasi-besloten geheel wordt gevormd, met een doorgang aan de Omstraat.

De huidige bewaarde bouwmassa doet een 17de-eeuwse kern vermoeden, maar werd herhaaldelijk getransformeerd.

Beschrijving

Het burgerhuis is gelegen op de hoek van het Kerkplein met de Omstraat.

De voorgevel is volledig gecementeerd met schijnvoegen, ter hoogte van de balklagen bleven wel de oorspronkelijke, S-vormige muurankers zichtbaar. De woning is vijf traveeën breed, met ongelijke spreiding, er is een hiaat tussen de tweede en derde travee van rechts. Een oude prentkaart toont inderdaad aan dat omstreeks 1929 vensters werden toegevoegd aan de rechterzijde. De rechthoekige muuropeningen, waaronder een centrale ingangsdeur, behielden het oorspronkelijk houtwerk. De gelijkvloerse vensters beschikken over rolluikkasten die de oorspronkelijke vensterluiken vervangen. Vier kleine keldergaten, met een andere traveespreiding dan de bovenliggende muuropeningen, zijn gedicht met sierlijk metaalwerk.

De zijgevels zijn voorzien van aandaken, maar enkel de linkse zijgevel is volledig zichtbaar. Het parement is mee gecementeerd met de voorgevel, toont krulankers, en is grotendeels blind, op een keldergat na, alsook kleine vensters aan de linkerzijde, en twee dicht getimmerde vensters in de geveltop. De gevelstructuur schijnt het bestaan van vlechtingen te verraden.

De gekaleide, van S-vormige muurankers voorziene achtergevel toont aan de rechterzijde duidelijk de sporen van een achterwaartse aanbouw onder zadeldak. Ter hoogte van deze zone is de gevel volledig blind; de centrale gevelpartij behield wel nog de oorspronkelijke muuropeningen, op het gelijkvloers een centrale deur met klein bovenlichtje, op de verdieping drie kleine venstertjes, alle in origineel houten kozijn. Het linkergedeelte – waar het primitief kadaster een tweede achterwaartse uitbouw situeert - omvat op gelijkvloers niveau twee grote rechthoekige ramen, die overduidelijk zijn toegevoegd, mogelijks parallel met de verbouwing in 1929 aan de voorzijde. Links van de achterdeur bleef een pomp met waterbak bewaard.

Achter de woning ligt een lang tuinperceel aan de Omstraat. Langs de eerste helft is het begrensd door een bakstenen muur die overgaat in een meterslange oude haag van gele kornoelje. Ze zijn voor het straatbeeld beeldbepalend.