De Verbistmolen is een stenen koren- en oliewindmolen van het type bovenkruier (stellingmolen), opgericht in 1841 samen met een nieuwe woning door de weduwe en kinderen van Jan-Baptist Beirens, molenaars in Nijlen. In 1914 gebruikte het Belgische leger de molen als waarnemingspost bij de inval van de Duitsers en na de beschieting bleef enkel nog de gehavende romp over, zonder molenkap en wieken. Ook de Duitsers gebruikten de molen nog als waarnemingspost. Na de oorlog deden de romp en de aangrenzende gebouwen nog lange tijd dienst als mechanische maalderij. In 2014 werd de inrichting van die maalderij verwijderd in functie van een herbestemming als woning. De molenromp werd gerenoveerd, gewit, voorzien van een metalen gaanderij (smaller en lager dan de vroegere houten gaanderij) en geïncorporeerd in een meergezinswoning. De korfboogpoort en de getoogde, boven elkaar geplaatste vensters bleven bewaard.
Auteurs: Steyaert, Rita; Vandeweghe, Evert
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Steyaert R. & Vandeweghe E. 2020: Romp van de Verbistmolen [online], https://id.erfgoed.net/teksten/359256 (geraadpleegd op ).
Stenen molenromp van de Verbistmolen, een bovenkruier van 1844, volgens L. Nestor van 1847, met aangrenzende, latere bedrijfsgebouwen (eerste helft van de 20ste eeuw).
Korfboogpoort en getoogde vensters. Sporen van de vroegere houten galerij. Molenkap en wieken verdwenen in 1914.
Bron: KENNES H. & STEYAERT R. 1997: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Antwerpen, Arrondissement Mechelen, Kantons Duffel - Heist-op-den-Berg, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 13n4, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Steyaert, Rita
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Steyaert R. 1997: Romp van de Verbistmolen [online], https://id.erfgoed.net/teksten/3245 (geraadpleegd op ).