In de as van de Groenstraat ingeplante, oost-west georiënteerde, neogotische kruisbasiliek, onder impuls van baron Reynegom de Buzet opgericht naar ontwerp van H. Meyns van 1887, gebouwd in 1888-1889. Zwaar beschadigd in september 1914, na de Eerste Wereldoorlog hersteld volgens oorspronkelijk model. Gerestaureerd begin jaren 1990.

Driebeukige kruisbasiliek met een schip van vijf traveeën, transept van twee traveeën en koor met twee rechte traveeën en driezijdige sluiting; links zijportaal en vijfzijdig uitspringende doopkapel, sacristieën loodrecht op het transept.

Baksteenbouw met ritmerende steunberen onder een leien bedaking met gebruik van arduin en natuursteen, onder meer voor omlijstingen. Spitsbogige muuropeningen, in schip gekoppeld en gecombineerd met een radvenster. Toren van drie geledingen met overhoekse, versneden steunberen en vijfzijdig uitspringende traptoren rechts. Gekoppelde rechthoekige deuren in spitsboogomlijsting met blind boogveld, bekronend roosvenster. Bovenverdieping met gekoppelde spitsbogige galmgaten, steigergaten en uurwerkplaten onder leien naaldspits met dakkapellen te midden van vier kleinere spitsen.

Bepleisterd interieur met kruisrib- (middenbeuk) en kruisgewelven, spitsbogen op pijlers met polygonale sokkel en koolbladkapiteel.

Voornamelijk neogotisch mobilair uit eind 19de eeuw, houten 18de-eeuws beeld van Sint-Antonius-abt.