Deze langgestrekte hoeve is opgetrokken in vakwerkbouw en dateert in kern uit de 18de eeuw.

Historiek

De hoeve wordt reeds als langgestrekt aangeduid op de Ferrariskaart (1771-1778) en in de Atlas der Buurtwegen (1840-1844). In deze atlas is de hoeve licht L-vormig, met een vooruitstrevende linkerpartij, en wordt een eind achter het hoofdgebouw een vrijstaande bijbouw weergegeven, misschien een bakhuis. De eerste kadastrale mutatieschets, die de situatie van omstreeks 1857 weergeeft (schets 1857/139), registreert de afbraak van een tweede bijgebouw, aan straatzijde, vóór de hoeve. Omstreeks 1911 (mutatieschets 1911/12) ging de L-vorm van de hoeve verloren; omstreeks 1940 (mutatieschets 1940/23) werden nieuwe bijbouwen gerealiseerd links en rechts van het voorerf; de nieuwe aanbouwen waren ook in vakwerk afgewerkt; in dezelfde periode werd een aanbouw gerealiseerd tegen de achtergevel van het hoofdgebouw; omstreeks 1981 (mutatieschets 1981/63) werd de bijbouw rechts van het voorerf gesloopt en de bijbouw links aangepast. Tegenwoordig blijkt ook de linkerbijbouw te zijn verdwenen.

In de loop van 2013 werd de hoeve gerestaureerd.

Beschrijving

Hoeve

Het betreft een langgestrekte hoeve met ordonnantie woonhuis-stal-dwarsschuur, van anderhalve bouwlaag onder steil zadeldak met mechanische pannen vooraan, Vlaamse pannen achteraan. Het gebouw is opgetrokken in stijl- en regelwerk met lemen vullingen op een hoge bakstenen stoel. De voorgevel, ter hoogte van de schuur verscholen achter een aanbouw onder golfplaten lessenaarsdak, is gecementeerd, met suggestie van breuksteen op plintniveau en wit geschilderd, regelmatig steenmetselwerk daarboven. De linkerzijgevel is boven de stoel met plaatwerk beslagen, evenals de achtergevel, voor zover deze niet schuil gaat achter de aanwezige bakstenen aanbouw onder lessenaarsdak met mechanische pannen. De rechterzijgevel, voor zover niet schuilgaand achter een bakstenen aanbouw onder lessenaarsdak met Vlaamse pannen, is met leien beschoten.

Het woonhuisdeel omvat aan straatzijde een rechthoekige toegangsdeur, rechts geflankeerd door een klein getoogd raampje, links door twee getoogde vensters, alsook een keldergat en een getoogd opkamervenstertje in superpositie. De stal omvat een getoogd deurtje en een stel asemgaten, de schuur een grote poort onder houten latei. De achtergevel, voor zover niet schuilgaand achter de aanbouw, toont van het woonhuis nog de opkamertravee, met keldergat en twee getoogde raampjes op de verdieping. Op stalniveau is een asemgat zichtbaar, op schuurniveau een klein poortje.

Intern vertoont de hoeve de extern afleesbare, typische structuur. Het woonhuis bestaat uit een laterale gang, die de grens vormt tussen woonhuis en stal. De woonruimten omvatten een aan de gang grenzende ruimte met schoorsteen, en een onderkelderd opkamerdeel. In de gang leidt een trap naar de zolderverdieping.

Omgeving

De hoeve is majestatisch ingeplant vlakbij de Herk, in heuvelend landbouwgebied, met akkerland, weiden en populieraanplantingen. Van het oude hoeve-hinterland bleef een stuk boomgaard bewaard.

Hoeve, reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1771-1777) en in de Atlas van de Buurtwegen (1844). Erf niet toegankelijk. Gebouw van één bouwlaag onder steil zadeldak (nok evenwijdig aan de straat, mechanische pannen), in kern opklimmend tot de 18de eeuw. Ordonnantie: woonhuis-stal-dwarsschuur. Gecementeerd stijl- en regelwerk met waarschijnlijk lemen vullingen. Opkamer in de linkse travee. Linker zijgevel met kunstplaten. Rechterkant: oorspronkelijk aanbouwsel onder lessenaarsdak. Resten van de boomgaard ten oosten.