is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Hoeve Hoogvorst
Deze vaststelling is geldig sinds
Zogenaamd "Hoogvorst" volgens bewoners. Hoeve heropgebouwd naar ontwerp van architect L. Verstraete (Izegem) in het begin van de jaren 1920. Naar verluidt was de vooroorlogse hofstede niet op dezelfde plaats gelegen. Teruggaand op de regionale hoevebouw zie:
Opstelling: losse, lage bestanddelen met U-vormige opstelling rondom een geasfalteerd erf, ten zuidoosten toegankelijk via een dito oprit, afgezet door middel van gietijzeren hek; hondenhok te midden; boerenhuis (nok loodrecht op de straat), stal- en schuurvleugel respectievelijk ten noordwesten, ten westen en ten noordoosten.
Materialen: verankerde donkerrode baksteen; geknikte, pannen (mechanische) zadeldaken met overstekende rand op houten modillons, onderbroken door dakvensters en klimmende dakkapellen, en door luifel boven korfbogige schuurpoort; bakstenen onderdorpels voor getoogde en rechthoekige vensters, laatstgenoemde onder houten latei verdiept in korfboognissen; houten luiken en schuiframen; bakstenen troggewelven tussen ijzeren I-balk ter overkluizing van stal en schuur.
Streekeigen bouwelementen: houten Mariakapelletje; zijgevels met muurvlechtingen, schouderstukken en aandaken.
Indeling: boerenhuis van vijf traveeën; stalvleugel oorspronkelijk bestaande uit bakhuis, voeder-, varkenshok en kalverstal; schuurvleugel oorspronkelijk bestaande uit veulen- en paardenstal, schuur, voederhok met onderliggende aalput, privaat en koestal.
Bron: DELEPIERE A.-M. & HUYS M. 1991: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie West-Vlaanderen, Arrondissement Ieper, Kantons Mesen - Wervik - Zonnebeke, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 11n3, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Delepiere, Anne Marie; Lion, Mimi; Huys, Martine
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)